گزیده

نوعی سردی و خشکی وجود داشت، نبودِ لذتی معصومانه. این مردم... عزت نفس بسیاری نشان می‌دادند؛ هم نسبت به یکدیگر و هم نسبت به غریبه‌ها چنان رفتار می‌کردند که گویی تازه از حس شرف آگاهی یافته‌اند. و از چه رو؟ ما به تدریج متوجه مفاهیم سیاسی این موضوع شدیم و دانستیم که در برابر یک آرمان ملی قرار گرفته‌ایم. آن ساحل، در حقیقت، با وجود کودکان میهن پرست، سرشار از زندگی بود- پدیده‌ای همانقدر غیرطبیعی که ملالت بار.
- ماریو و ساحر، ۱۹۳۰

آثار سوزانده شده

جمهوریت آلمان
تمسک به خرد

توماس مان که بود؟

توماس مان که در این تصویر در آلمانِ پیش از جنگ

توماس مان، نویسنده‌ی آلمانی (۱۹۵۵-۱۸۷۵)  بود و در سال ۱۹۲۹ جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد. او با نگارش آثاری چون بودنبروکها، مرگ در ونیز و کوه جادو محبوبیت جهانی کسب کرد. توماس مان در رمان کوتاه خود، ماریو و ساحر که در سال ۱۹۳۰ منتشر شد، با استفاده از تمثیل، خطرات حکومت‌های دیکتاتوری را آشکار ساخت. در سال ۱۹۳۳، تنها نوشته‌های سیاسی او در لیست سیاه قرار گرفت و سوزانده شد، اما پس از آنکه مان همبستگی خود را با دیگر نویسندگان در تبعید اعلام کرد، نازی‌ها او را از حق تابعیت محروم کرده و درجات دانشگاهی‌اش را باطل کردند. مان در سال ۱۹۳۳ به تبعید رفت و در سال ۱۹۳۳ به ایالات متحده مهاجرت کرد. او در سخنرانی‌های متعدد رادیویی خود در زمان جنگ، مرتباً به مراسم کتابسوزان اشاره داشت و در برنامه‌های شبکه‌های ایالات متحده و نطق‌هایش برای پخش در آلمان، خود را نویسنده‌ای که "کتاب‌هایش را سوزانده‌اند" معرفی می‌کرد. توماس مان در سال ۱۹۵۲ به اروپا بازگشت و در سوئیس سکونت گزید. او در سال ۱۹۵۵ درگذشت.