Ο Friedrich-Paul γεννήθηκε στην παλιά εμπορική πόλη Λούμπεκ στη βόρεια Γερμανία. Ήταν 11 ετών όταν ο πατέρας του σκοτώθηκε στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μετά το θάνατο της μητέρας του, εκείνος και η αδερφή του Ina μεγάλωσαν με δύο ηλικιωμένες θείες τους. Αφού αποφοίτησε από το σχολείο, ο Friedrich-Paul εκπαιδεύτηκε για να γίνει έμπορος.
1933-39: Τον Ιανουάριο του 1937 οι SS συνέλαβαν 230 άντρες στο Λούμπεκ σύμφωνα με την παράγραφο 175 του αναθεωρημένου από τους Ναζί ποινικού κώδικα, που ποινικοποιούσε την ομοφυλοφιλία, και φυλακίστηκα για 10 μήνες. Οι Ναζί χρησιμοποιούσαν την παράγραφο 175 ως βάση για την πραγματοποίηση μαζικών συλλήψεων ομοφυλοφίλων. Το 1938 συνελήφθηκα ξανά, εξευτελίστηκα, και βασανίστηκα. Οι Ναζί τελικά με ελευθέρωσαν, μόνο όμως υπό τον όρο ότι συμφωνούσα να ευνουχιστώ. Υποβλήθηκα στην επέμβαση.
1940-44: Εξαιτίας της φύσης της επέμβασης, με απέρριψαν ως «σωματικά ακατάλληλο» όταν παρουσιάστηκα για τη στρατιωτική μου θητεία το 1940. Το 1943 συνελήφθηκα ξανά, αυτή τη φορά επειδή ήμουν οπαδός της μοναρχίας, υποστηρικτής του πρώην Κάιζερ Wilhelm II. Οι Ναζί με φυλάκισαν ως πολιτικό κρατούμενο σε ένα παράρτημα του στρατοπέδου συγκεντρώσεως Neungamme στο Λούμπεκ.
Μετά τον πόλεμο, ο Friedrich-Paul εγκαταστάθηκε στο Αμβούργο.
Προβολή ΑντικειμένουΓεννημένος ως Martin Hoyer, ο Robert υιοθέτησε το όνομα Robert T. Odeman σαν καλλιτεχνικό ψευδώνυμο στην αρχή της επαγγελματικής του καριέρας ως ηθοποιός και μουσικός. Πιανίστας κλασικού ρεπερτορίου, ο Robert έδωσε κονσέρτα σε όλη την Ευρώπη, αλλά ένας τραυματισμός στο χέρι έδωσε τραγικό τέλος στην καριέρα του.
1933-39: Το 1935, ο Robert άνοιξε ένα καμπαρέ στο Αμβούργο. Έναν χρόνο αργότερα, οι Ναζί το έκλεισαν με την κατηγορία ότι ήταν πολιτικά ανατρεπτικό. Ο Robert μετακόμισε στο Βερολίνο, όπου ανέπτυξε στενή σχέση με έναν φίλο του, στον οποίο ασκούνταν πιέσεις να καταγγείλει τον Robert στην Γκεστάπο. Το Νοέμβριο του 1937, ο Robert συνελήφθη βάσει της παραγράφου 175 του αναθεωρημένου από τους Ναζί ποινικού κώδικα, η οποία ποινικοποιούσε την ομοφυλοφιλία. Καταδικάστηκε σε φυλάκιση 27 μηνών.
1940-44: Ο Robert αποφυλακίστηκε το 1940, αλλά παρέμεινε υπό αστυνομική επιτήρηση. Παρακολουθούσαν την αλληλογραφία του με έναν κατά το ήμισυ Εβραίο φίλο στο Μόναχο και με φίλους στο εξωτερικό. Το 1942, ο Robert συνελήφθη ξανά βάσει της παραγράφου 175 και εκτοπίστηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Σαξενχάουζεν. Εκεί του ανατέθηκε δουλειά γραφείου. Σε μια καταναγκαστική πορεία από το στρατόπεδο προς τη Βαλτική τον Απρίλιο του 1945, ο 40χρονος Robert δραπέτευσε μαζί με άλλους καταδικασθέντες βάσει της παραγράφου 175.
Μετά τον πόλεμο, ο Robert επέστρεψε στο Βερολίνο, όπου εργάστηκε ως συγγραφέας και συνθέτης. Απεβίωσε το 1985.
Προβολή ΑντικειμένουΤο 1919 ο Ρόμπερτ και ο αδελφός του Καρλ ίδρυσαν τον όμιλο νεολαίας Nerother Bund στην περιοχή της Κολωνίας. Όπως και άλλοι Γερμανικοί σύλλογοι νεολαίας , σκοπός του ομίλου ήταν να φέρει την νεολαία κοντά στη φύση μέσα από δραστηριότητες όπως η κατασκήνωση και η πεζοπορία. Μερικές φορές ομοφυλοφιλικές σχέσεις αναπτύσσονταν μέσα από την έντονη συντροφικότητα μεταξύ εφήβων, και ο όμιλος Nerother Bund αποδεχόταν αυτές τις φιλίες, όπως επίσης τις αποδέχονταν και Γερμανικοί όμιλοι νεολαίας την εποχή εκείνη.
1933-39: Αμέσως μόλις οι Ναζί ανέλαβαν την εξουσία το 1933, διέλυσαν όλους τους ανεξάρτητους ομίλους νεολαίας και παρότρυναν τα μέλη τους να πάρουν μέρος στο κίνημα της Χιτλερικής νεολαίας. Ο Ρόμπερτ αρνήθηκε και διατήρησε μυστικά τον σύνδεσμό του με τον όμιλο. Το 1936 καταδικάστηκε σύμφωνα με την επί Ναζί αναθεωρημένη παράγραφο 175 του ποινικού κώδικα που επικήρυξε την ομοφυλοφιλία παράνομη. Ο Ρόμπερτ φυλακίστηκε μαζί με 13 άλλα μέλη ομίλου.
1940-41: Ο Ρόμπερτ ήταν ένας από τους 50.000 άνδρες που καταδικάστηκαν με βάση την παράγραφο 175 από το Ναζιστικό καθεστώς. Το 1941 μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Νταχάου. Όπως πολλοί ομοφυλόφιλοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ο Ρόμπερτ ήταν υποχρεωμένος να φορά την ειδική χρωματική σήμανση, το ροζ τρίγωνο. Οι ομοφυλόφιλοι ήταν συνήθως απομονωμένοι σε ξεχωριστά κτίρια, υπόκεινταν σε ιδιαίτερα σκληρή μεταχείρηση και συχνά εξοστρακίζονταν από τις άλλες ομάδες κρατουμένων.
Ο σαραντατετράχρονος Ρόμπερτ πέθανε στο Νταχάου το 1941. Λεπτομέρειες σχετικά με το θάνατό του παραμένουν άγνωστες.
Προβολή ΑντικειμένουΣαν ένα νεαρό αγόρι που μεγάλωνε στο Βερολίνο, ο Harry ανέπτυξε μια αγάπη για το θέατρο. Στην ηλικία των 15, άρχισε να παίζει μικρούς ρόλους σε ένα θέατρο στην πλατεία Nollendorfplatz. Δούλεψε ως μαθητευόμενος και σε ένα κομμωτήριο, αλλά δεν του άρεσε αυτό το επάγγελμα. Περνούσε τον χρόνο του παρέα με άλλους ηθοποιούς, τόσο στο θέατρο όσο και σε ένα κλαμπ που σύχναζαν ομοφυλόφιλοι.
1933-39: Όταν οι Ναζί ανήλθαν στην εξουσία, έκλεισαν τα μπαρ ομοφυλοφίλων. Ορισμένοι ομοφυλόφιλοι, ιδίως οι Εβραίοι, δολοφονήθηκαν από Ναζί χούλιγκαν. Η φίλη μου η «Susi», μια drag queen, μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου. Το 1936, με συνέλαβαν βάσει της παραγράφου 175 του αναθεωρημένου από τους Ναζί ποινικού κώδικα, η οποία ποινικοποιούσε την ομοφυλοφιλία. Φυλακίστηκα σε στρατόπεδο στο Neusustrum, όπου δούλευα στους βάλτους 12 ώρες την ημέρα. Αφέθηκα ελεύθερος μετά από 15 μήνες.
1940-44: Το 1943, με κατέδωσαν δύο αγόρια, στα οποία η Γκεστάπο ασκούσε πιέσεις να καταγγείλουν ομοφυλόφιλους. Καταδικάστηκα και πάλι βάσει της παραγράφου 175. Με άφησαν και πάλι ελεύθερο, αυτή τη φορά μόλις μετά από οκτώ μήνες, γιατί επενέβησαν κάποιοι φίλοι μου από το θέατρο. Αργότερα, κλήθηκα στο στρατό, αλλά όπου κι αν πήγαινα γνώριζαν για την καταδίκη μου βάσει της παραγράφου 175 και με αποκαλούσαν «παλιαδερφή». Δεν το άντεχα και λιποτάκτησα δύο φορές. Τέλος, ως τιμωρία, με έστειλαν σε μια ειδική μονάδα μάχης, στην οποία σχεδόν όλοι σκοτώνονταν. Με κάποιο τρόπο, κατάφερα να επιβιώσω.
Μετά τον πόλεμο, ο Harry άνοιξε ένα μικρό θέατρο.
Προβολή ΑντικειμένουΟ Karl γεννήθηκε στη βόρεια Γερμανία, στο λιμάνι του Αμβούργου. Ο πατέρας του ήταν Αμερικάνος και η μητέρα του Γερμανίδα. Λίγο μετά τη γέννησή του Karl, ο πατέρας του επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες και λίγο αργότερα οι γονείς του πήραν διαζύγιο. Ο Karl εγκατέλειψε το σχολείο στα 14 και εργάστηκε ως μαθητευόμενος σε κατάστημα.
1933-39: Το 1935, ένας πληροφοριοδότης ενημέρωσε την αστυνομία για τις κρυφές συναντήσεις μου με έναν 15χρονο νεαρό. Με συνέλαβαν βάσει της παραγράφου 175 του ποινικού κώδικα, η οποία όριζε την ομοφυλοφιλία ως «παρά φύση» πράξη. Αν και ο νόμος αυτός υπήρχε στα βιβλία πολλά χρόνια, οι Ναζί διεύρυναν το πεδίο εφαρμογής του και τον χρησιμοποιούσαν ως βάση για τη διεξαγωγή μαζικών συλλήψεων ομοφυλοφίλων. Αποφυλακίστηκα μετά από 15 μήνες, αλλά με συνέλαβαν ξανά το 1937 και φυλακίστηκα.
1940-44: Το 1943, το Αμβούργο αποτέλεσε στόχο σφοδρών συμμαχικών βομβαρδισμών, αλλά η φυλακή Fuhlsbuettel, όπου ήμουν κρατούμενος επί 6 χρόνια, δεν χτυπήθηκε για «λόγους ασφαλείας». Κατά το χρονικό διάστημα αυτό, πολλοί κρατούμενοι μεταφέρθηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Νόιενγκαμε, αλλά εγώ ήμουν στην ομάδα που στάλθηκε στη φυλακή Waldheim στη Σαξονία. Εκεί, έπαθα νευρικό κλονισμό και μπήκα στο νοσοκομείο της φυλακής. Στάθηκα τυχερός, γιατί καθώς οι Σύμμαχοι πλησίαζαν, πολλοί από τους υπόλοιπους κρατούμενους αφέθηκαν ελεύθεροι για να πολεμήσουν και πέθαναν στις πρώτες γραμμές του μετώπου.
Μετά τον πόλεμο, ο Karl βρήκε εργασία σε μια τράπεζα του Αμβούργου, αλλά απολύθηκε μετά από 18 μήνες, όταν ο εργοδότης του έμαθε ότι είχε φυλακιστεί βάσει της παραγράφου 175.
Προβολή ΑντικειμένουΟ Karl γεννήθηκε στη μικρή πόλη του Bad Zwishenahn στη βόρεια Γερμανία. Όταν ήταν 2 ετών, η οικογένειά του μετακόμισε στο λιμάνι της Μπρεμερχάβεν. Ο πατέρας του ήταν ναύτης και η μητέρα του έγινε νοσοκόμα σε ένα τοπικό νοσοκομείο. Μετά το θάνατο του πατέρα του, ο Karl συνέχισε να ζει με τη μητέρα του. Ο Karl ήταν 20 ετών, όταν ξεκίνησε να εκπαιδεύεται ως διάκονος για την εκκλησία της ενορίας του.
1933-39: Ήμουν 26 όταν ο ζηλότυπος σύντροφός μου με κατήγγειλε και με συνέλαβαν στο σπίτι μου σύμφωνα με την παράγραφο 175 του ποινικού κώδικα, η οποία όριζε την ομοφυλοφιλία ως «αφύσικη» πράξη. Αν και ο νόμος αυτός υπήρχε στα βιβλία πολλά χρόνια, οι Ναζί είχαν διευρύνει την εμβέλεια εφαρμογής του και τον χρησιμοποιούσαν ως βάση για τη διεξαγωγή μαζικών συλλήψεων ομοφυλοφίλων. Φυλακίστηκα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Νόιενγκαμε κοντά στο Αμβούργο όπου οι «175άρηδες» ήταν υποχρεωμένοι να φορούν ένα ροζ τρίγωνο.
1940-44: Επειδή είχα κάποια εκπαίδευση ως νοσοκόμος, με μετέφεραν για να εργαστώ στο νοσοκομείο φυλακισμένων στο δευτερεύον στρατόπεδο Wittenberg. Μια ημέρα, ένας φρουρός με διέταξε να μειώσω τη μερίδα ψωμιού για τους ασθενείς που ήταν Πολωνοί αιχμάλωτοι πολέμου, αλλά αρνήθηκα λέγοντάς του ότι ήταν απάνθρωπο να μεταχειρίζονται κατά αυτόν τον τρόπο του Πολωνούς. Ως τιμωρία, με έστειλαν στο Άουσβιτς, και αυτήν τη φορά, αντί να φοράω στο σημάδι του «175άρη», φορούσα το κόκκινο τρίγωνο του πολιτικού κρατουμένου. Στο Άουσβιτς είχα έναν εραστή ο οποίος ήταν Πολωνός· το όνομά του ήταν Zbigniew.
Ο Karl απελευθερώθηκε στο Άουσβιτς το 1945. Μετά τον πόλεμο αντιμετώπισε δυσκολίες λόγω της καταδίκης του βάσει της παραγράφου 175 που είχε πλέον καταγραφεί στο μητρώο του.
Προβολή Αντικειμένου
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.