موریس زیدباند Morris Zaidband

موریس یکی از پنج فرزند خانواده‌ای یهودی در شهر لهستانی اوسویچم، در ۳۳ مایلی غرب کراکوف بود. پدر موریس لباس زیر زنانه می‌فروخت و موریس به عنوان جواهرساز کار می‌کرد.

۱۹۳۳-۳۹: در سپتامبر ۱۹۳۹، آلمانی‌ها به لهستان حمله کردند. خانواده‌ی من به سمت شرق فرار کردند اما دو هفته بعد، آلمانی‌ها به ما رسیدند و ما را به خانه برگرداندند. زمانی‌که ما بازگشتیم، آلمانی‌ها شروع به کتک زدن یهودیانی کرده بودند که به آنها «احترام» نمی‌گذاشتند. یک روز، سربازان آلمانی به خانه‌ی ما آمدند تا پدرم را تبعید کنند. او از آنها خواست صبر کنند تا او آماده شود. آنها با برنگشتن وی مشکوک شدند و به اتاق دیگر رفتند و پدرم را یافتند. او خودش را از سقف دار زده بود.

۱۹۴۰-۴۴: در ۱۹۴۰، من تبعید شدم و چند سال بعد را در اردوگاه‌های کار اجباری نازی‌ها گذراندم. در ۱۹۴۴، من در اردوگاه لندزبرگ در آلمان بودم. در آنجا، برای یک کار بهتر، به یک سرباز آلمانی، الماسی را که در دندان مصنوعی‌ام پنهان کرده بودم پیشنهاد دادم و او مرا برای کار در که هم گرم بود و هم می‌توانستم غذای اضافی دریافت کنم انتخاب کرد. هنگامی که برای خارج کردن الماس از دندانم نزد دندانپزشک اردوگاه رفتم، وی گفت که نمی تواند آن را بدون کشیدن یک دندان سالم بیرون بیاورد. خوشبختانه آن سرباز به من اجازه داد بدون دادن الماس در لباسشویی بمانم.

موریس کمی بعد به اردوگاه کار اجباری مولدورف تبعید شد. او در ۲ مه ۱۹۴۵ توسط نیروهای ایالات متحده آزاد شد و پس از جنگ به ایالات متحده مهاجرت کرد.