Η άνοδος των Ναζί στην εξουσία σήμανε το τέλος της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας που ιδρύθηκε στη Γερμανία μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μετά το διορισμό του Αδόλφου Χίτλερ ως καγκελάριου στις 30 Ιανουαρίου 1933, το Ναζιστικό κράτος (που αναφέρεται και ως Τρίτο Ράιχ) σύντομα μετατράπηκε σε ένα καθεστώς όπου οι Γερμανοί πολίτες δεν είχαν διασφαλίσει βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Μετά από τον ύποπτο εμπρησμό του Ράιχσταγκ (το Γερμανικό κοινοβούλιο), στις 28 Φεβρουαρίου του 1933, η κυβέρνηση εξέδωσε διάταγμα με το οποίο ανέστειλε τα συνταγματικά πολιτικά δικαιώματα και κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης όπου επίσημα διατάγματα μπορούσαν να θεσπιστούν χωρίς την έγκριση του κοινοβουλίου.

Στους πρώτους μήνες της θητείας του Χίτλερ ως καγκελαρίου, οι Ναζί έθεσαν σε εφαρμογή την πολιτική του «συντονισμού»: την ευθυγράμμιση ατόμων και θεσμών με τους ναζιστικούς στόχους. Η κουλτούρα, η οικονομία, η εκπαίδευση και η δικαιοσύνη περιήλθαν στον έλεγχο των Ναζί. Το ναζιστικό καθεστώς επιχείρησε επίσης τον «συντονισμό» των γερμανικών εκκλησιών και μολονότι δεν τα κατάφερε πλήρως, κέρδισε την υποστήριξη της πλειοψηφίας καθολικών και προτεστάντων κληρικών.

Ένας πελώριος προπαγανδιστικός μηχανισμός χρησιμοποιήθηκε για τη διάδοση των στόχων και των ιδανικών του καθεστώτος. Με το θάνατο του Γερμανού προέδρου Πολ φον Χίντενμπουργκ τον Αύγουστο του 1934, ο Χίτλερ ανέλαβε την προεδρία. Ο στρατός έδωσε όρκο αφοσοίωσης στο πρόσωπό του. Η δικτατορία του Χίτλερ στηρίχθηκε στο αξίωμά του ως Προέδρου του Ράιχ (επικεφαλής του κράτους), Καγκελαρίου του Ράιχ (επικεφαλής της κυβέρνησης) και Φύρερ (επικεφαλής του ναζιστικού κόμματος). Σύμφωνα με το «Führerprinzip» (Αρχή του Ηγέτη), ο Χίτλερ βρισκόταν υπεράνω του νόμου και μόνος αυτός αποφάσιζε για θέματα πολιτικής.

Ο Χίτλερ είχε το τελευταίο λόγο τόσο στην εθνική νομοθεσία όσο και στην εξωτερική πολιτική της Γερμανίας. Η εξωτερική πολιτική των Ναζί καθοδηγήθηκε από τη ρατσιστική πεποίθηση ότι το φυλετικό πεπρωμένο της Γερμανίας ήταν να επεκταθεί προς τα ανατολικά με τη δύναμη των όπλων και ότι ένας διευρυμένος, φυλετικά ανώτερος γερμανικός πληθυσμός έπρεπε να εδραιώσει τη μόνιμη κυριαρχία του στην ανατολική Ευρώπη και τη Σοβιετική Ένωση. Σε αυτό το σημείο, οι γυναίκες έπαιξαν καθοριστικό ρόλο. Η επιθετική πολιτική του Τρίτου Ράιχ αναφορικά με τον πληθυσμό ενθάρρυνε τις «φυλετικά αγνές» γυναίκες να γεννήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα «Άρια» παιδιά.

Στα πλαίσια αυτού του σχεδίου, οι «φυλετικά κατώτεροι» λαοί, όπως οι Εβραίοι και οι Τσιγγάνοι, έπρεπε να εξαλειφθούν από την περιοχή. Σκοπός της εξωτερικής πολιτικής των Ναζί ήταν εξ αρχής η κήρυξη ενός εξολοθρευτικού πολέμου εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης και τα χρόνια ειρήνης του ναζιστικού καθεστώτος αποτέλεσαν περίοδο προετοιμασίας του γερμανικού λαού για πόλεμο. Στο πλαίσιο αυτού του ιδεολογικού πολέμου, οι Ναζί σχεδίασαν και υλοποίησαν το Ολοκαύτωμα, τη μαζική δολοφονία των Εβραίων, οι οποίοι θεωρούνταν ο κυριότερος «φυλετικός» εχθρός.

Αν και η άσκηση ανοιχτής κριτικής στο καθεστώς δεν επιτρεπόταν από την Γκεστάπο (τη μυστική κρατική αστυνομία) και την Υπηρεσία Ασφαλείας (SD) του ναζιστικού κόμματος, η κυβέρνηση του Χίτλερ ήταν δημοφιλής με τους περισσότερους Γερμανούς. Υπήρξαν, ωστόσο, μεμονωμένα παραδείγματα γερμανικής αντίστασης στο Ναζιστικό κράτος που κυμαίνονταν από πράξεις αντικομφορμισμού μέχρι την απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ στις 20 Ιουλίου, 1944.

Οι Σύμμαχοι νίκησαν τη Ναζιστική Γερμανία εξαναγκάζοντάς την σε συνθηκολόγηση στις 8 Μαΐου 1945.

Πρόσθετη βιβλιογραφία

Burleigh, Michael. The Third Reich: A New History. New York: Hill and Wang, 2000.

Evans, Richard. The Third Reich in Power, 1933-1939. New York: Penguin Press, 2005.

Grunberger, Richard. The 12-year Reich: A Social History of Nazi Germany, 1933-1945. New York: Holt, Rinehart and Winston, 1971.

Fischer, Klaus. Nazi Germany: A New History. New York: Continuum, 1995.

Noakes, Jeremy, and Geoffrey Pridham, εκδότες. Nazism, 1919-1945. Exeter [UK]: University of Exeter Press, 1998-2001.

Shirer, William L. The Rise and Fall of the Third Reich: A History of Nazi Germany. New York: Simon and Schuster, 1960.