Η ιστορία της Σβάστικας
Η σβάστικα είναι ένα αρχαίο σύμβολο που χρησιμοποιήθηκε από πολλούς διαφορετικούς πολιτισμούς τουλάχιστον για 5.000 χρόνια πριν ο Αδόλφος Χίτλερ το υιοθετήσει σαν το κεντρικό στοιχείο της ναζιστικής σημαίας. Η σημερινή χρήση της σβάστικας από ορισμένες εξτρεμιστικές ομάδες προάγει το μίσος.
Σημαντικά γεγονότα
-
1
Η σβάστικα χρησιμοποιήθηκε από τα αρχαία χρόνια ως σύμβολο ευημερίας από αρχαίους πολιτισμούς, όπως της Ινδίας, της Κίνας, της Αφρικής, των εγγενών πολιτισμών της Αμερικής και της Ευρώπης.
-
2
Ο Adolf Hitler σχεδίασε τη ναζιστική σημαία το 1920. Χρησιμοποίησε τη σβάστικα και τη συνδύασε με τα τρία χρώματα της γερμανικής σημαίας (κόκκινο, μαύρο και λευκό).
-
3
Τα ναζιστικά σύμβολα, συμπεριλαμβανομένης της σημαίας με τη σβάστικα, απαγορεύονται σήμερα σε διάφορες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας.
Η σβάστικα έχει μια εκτενή ιστορία. Ήταν ένα κοινό εν χρήσει σύμβολο για τουλάχιστον 5.000 χρόνια πριν ο Αδόλφος Χίτλερ σχεδιάσει τη Ναζιστική σημαία. Η λέξη σβάστικα προέρχεται από τη σανσκριτική λέξη svastika, που σημαίνει "καλή τύχη" ή "ευτυχία". Σύμφωνα με διάφορα ευρήματα, το σχέδιο (ένας αγκυλωτός σταυρός) φαίνεται να χρησιμοποιείται για πρώτη φορά στην Ευρασία κατά τη Νεολιθική εποχή. Εικάζεται ότι συμβολίζει την πορεία του ήλιου στον ουρανό. Το σύμβολο είναι ιερό μέχρι και σήμερα σε διάφορες θρησκείες, όπως ο Ινδουϊσμός, ο Βουδισμός, ο Ζαϊνισμός και ο Οντινισμός. Απαντάται πολύ συχνά σε ναούς ή σπίτια στην Ινδία και την Ινδονησία. Οι σβάστικες έχουν επίσης αρχαία ιστορία στην Ευρώπη, καθώς εμφανίζονται σε αντικείμενα προ-χριστιανικών ευρωπαϊκών πολιτισμών.
Το σύμβολο γνώρισε μια αναβίωση στα τέλη του δεκάτου ένατου αιώνα, μετά από εκτεταμένες αρχαιολογικές ανασκαφές, όπως αυτές του διάσημου αρχαιολόγου Ερρίκου Σλήμαν. Ο Σλήμαν ανακάλυψε το σύμβολο του αγκυλωτού σταυρού στα ερείπια της αρχαίας Τροίας. Το συνέδεσε με παρόμοια σχήματα που βρέθηκαν σε κεραμικά αγγεία στη Γερμανία και κατέληξε στην υπόθεση ότι ήταν ένα "σημαντικό θρησκευτικό σύμβολο των μακρινών προγόνων μας".
Στις αρχές του εικοστού αιώνα, η χρήση της σβάστικας είχε εξαπλωθεί στην Ευρώπη. Της είχαν αποδοθεί διάφορες σημασίες, η πιο διαδεδομένη από τις οποίες ήταν ότι συμβόλιζε την καλοτυχία και την ευδαιμονία. Ωστόσο, το έργο του Σλήμαν οικειοποιήθηκε από μια σειρά από εθνικολαϊκιστικά (völkisch) κινήματα, τα οποία πρέσβευαν ότι η σβάστικα ήταν σύμβολο της "Άριας φυλής" και της γερμανικής εθνικιστικής υπερηφάνειας.
Αυτή η υπόθεση της καταγωγής του γερμανικού λαού από την Άρια φυλή, είναι ένας από τους βασικούς λόγους που το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα (Nazi) υιοθέτησε τη σβάστικα ή Hakenkreuz (ο αγκυλωτός σταυρός στα Γερμανικά) ως επίσημο σύμβολό του το 1920.
Όμως το Ναζιστικό Κόμμα δεν ήταν το μοναδικό κόμμα που χρησιμοποιούσε τη σβάστικα στη Γερμανία. Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, διάφορα ακροδεξιά εθνικιστικά κινήματα υιοθέτησαν τη σβάστικα. Ως σύμβολο, συσχετίστηκε με την ιδέα ενός φυλετικά "αγνού" κράτους. Όταν οι Ναζί ανέλαβαν την εξουσία στην Γερμανία, ο συμβολισμός της σβάστικας άλλαξε για πάντα.
Όπως έγραψε ο ίδιος ο Χίτλερ στο μανιφέστο του Mein Kampf (Ο Αγών μου): "Εν τω μεταξύ, εγώ προσωπικά, μετά από αμέτρητες απόπειρες, είχα καταλήξει πλέον σε μια τελική μορφή. Μια σημαία με κόκκινο φόντο, έναν λευκό δίσκο και μια μαύρη σβάστικα στο κέντρο. Μετά από εξοντωτικές δοκιμές βρήκα επιτέλους την ιδανική αναλογία μεταξύ του μεγέθους της σημαίας και του μεγέθους του λευκού δίσκου, καθώς και το ιδανικό σχήμα και πάχος για τις γραμμές της σβάστικας".
Η σβάστικα θα εξελισσόταν στη συνέχεια στο πιο χαρακτηριστικό σύμβολο της Ναζιστικής προπαγάνδας, αφού εμφανίστηκε στη σημαία που αναφέρει ο Χίτλερ στο έργο του Ο Αγών μου, καθώς και σε προεκλογικές αφίσες, περιβραχιόνια και σήματα για στρατιωτικούς και άλλους οργανισμούς. Η σβάστικα έγινε ένα ισχυρό σύμβολο με σκοπό την τόνωση του εθνικού φρονήματος της Άριας φυλής, το οποίο επίσης προκαλούσε τον τρόμο στους Εβραίους και σε οποιαδήποτε άλλη εθνική ομάδα την οποία η Ναζιστική Γερμανία θεωρούσε εχθρό της.
Παρά την προέλευσή της, η σβάστικα ως σύμβολο έχει τόσο ευρέως συνδεθεί με τη ναζιστική Γερμανία που η χρήση της σήμερα συχνά θεωρείται προκλητική.