Δράστες

ΤΑ SS

Τα μέλη των SS, του επίλεκτου σώματος του ναζιστικού καθεστώτος, διαδραμάτισαν καίριο ρόλο στην «Τελική Λύση», το σχέδιο εξόντωσης των Εβραίων της Ευρώπης. Ο επικεφαλής των SS, Χάινριχ Χίμλερ και οι υφιστάμενοί του, Ράινχαρτ Χάιντριχ (Reinhard Heydrich), Κουρτ Νταλουέγκε (Kurt Daluege) και άλλοι, δημιούργησαν τα SS και ένα αστυνομοκρατούμενο κράτος υπό τον Αδόλφο Χίτλερ, ενώ πρωτοστάτησαν στις προσπάθειες υλοποίησης της ιδεολογικής ατζέντας του καθεστώτος. Με αυτό το στόχο, τα SS διέπραξαν αμέτρητες μαζικές δολοφονίες.

Τα SS και διοικητές της Αστυνομίας όπως ο Φρίντριχ Γέκελν (Friedrich Jeckeln) και ο Χάνς-Αδόλφος Προύτζμαν (Hans-Adolf Prützmann) και διοικητές των Einsatzgruppen (κινητών στρατιωτικών μονάδων εξόντωσης) όπως ο Άρθουρ Νέμπε (Arthur Nebe), ο Καρλ Γέγκερ (Karl Jäger), ο Βάλτερ Στάλεκερ (Walter Stahlecker), ο Εμίλ Ράς (Emil Rasch), και ο Ότο Όλεντορφ (Otto Ohlendorf) διέταξαν ανελέητες και συστηματικές εκτελέσεις ανδρών, γυναικών και παιδιών στα εδάφη της κατεχόμενης Σοβιετικής Ένωσης. Στην κατεχόμενη Πολωνία, άνδρες των SS μεταξύ των οποίων οι Odilo Globocnik, Wilhelm Koppe, Christian Wirth, Franz Stangl, Oswald Pohl, Richard Glücks και Rudolf Höss, ίδρυσαν κέντρα εξόντωσης εξοπλισμένα με θαλάμους αερίων για να διευκολύνουν τις μαζικές δολοφονίες.

ΆΛΛΟΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ

Ένα σχέδιο εξόντωσης όμως σε τέτοια κολοσσιαία κλίμακα δεν ήταν δυνατό να διεκπεραιωθεί μόνο από τα SS. Η υλοποίηση της «Τελικής Λύσης» απαιτούσε τη συνεργασία και τη συμμετοχή της στρατιωτικής γραφειοκρατίας και των πολιτικών αρχών της Γερμανίας στις κατεχόμενες χώρες.

Οι επιχειρήσεις μαζικού εκτοπισμού απαιτούσαν τη συνεργασία του Άντολφ Άιχμαν του Κεντρικού Γραφείου Ασφαλείας του Ράιχ, του Άλμπερτ Γκάνζμουλερ (Albert Ganzenmueller) των Γερμανικών Κρατικών Σιδηροδρόμων και του Γιοαχίμ φον Ρίμπεντροπ (Joachim von Ribbentrop) του γερμανικού Υπουργείου Εξωτερικών. Οι δολοφονίες από τους άνδρες των SS ή οι επιχειρήσεις εκτοπισμού στην κατεχόμενη Πολωνία και την κατεχόμενη Σοβιετική Ένωση απαιτούσαν τη συνεργασία των πολιτικών αρχών κατοχής υπό τους Hans Frank, Erich Koch, Hinrich Lohse και άλλους.

Η Βέρμαχτ (ένοπλες δυνάμεις της Γερμανίας), υπό τις οδηγίες των Wilhelm Keitel και Alfred Jodl, παρείχαν στους άνδρες των Einsatzgruppen μέσα μεταφοράς και προμήθειες. Με εντολές των διοικητών του Στρατού, όπως των Walter von Reichenau και Erich Manstein, η Βέρμαχτ συμμετείχε επίσης στη μαζική δολοφονία Εβραίων και άλλων Σοβιετικών πολιτών και ειδικά Σοβιετικών αιχμαλώτων πολέμου.

Η Reichsbank, η κεντρική τράπεζα της Γερμανίας με επικεφαλής τον Βάλτερ Φουνκ (Walther Funk), λειτουργούσε ως χώρος φύλαξης κλεμμένων χρημάτων και χρυσού και βοήθησε στη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων δολοφονίας των SS.

Γερμανοί γιατροί και υγειονομικό προσωπικό εφάρμοσαν το ναζιστικό πρόγραμμα «Ευθανασία» δολοφονώντας δεκάδες χιλιάδες άτομα με σωματικές και πνευματικές αναπηρίες που ζούσαν εσώκλειστα σε ιδρύματα. Άλλοι γιατροί πραγματοποίησαν αήθη και απάνθρωπα ιατρικά πειράματα και διενέργησαν «διαλογές» στα κέντρα εξόντωσης καθορίζοντας ποιοι κρατούμενοι θα ζούσαν και ποιοι θα θανατώνονταν.

Γερμανοί βιομήχανοι, όπως ο Gustav Krupp και γερμανικές ιδιωτικές βιομηχανικές επιχειρήσεις όπως η I.G. Farben and Krupp χρησιμοποιούσαν εργάτες από τα προγράμματα καταναγκαστικής εργασίας υπό τη διεύθυνση των Albert Speer και Fritz Sauckel. Μια θυγατρική της I.G. Farben προμήθευε το αέριο Zyklon B που χρησιμοποιήθηκε για τη δολοφονία ανθρώπων στους θαλάμους αερίων.