Το 80% των Εβραίων της Γερμανίας (περίπου 400.000 άτομα) διέθεταν γερμανική υπηκοότητα. Οι υπόλοιποι ήταν κυρίως Εβραίοι με πολωνική υπηκοότητα, πολλοί από τους οποίους είχαν γεννηθεί στη Γερμανία και ήταν μόνιμοι κάτοικοι της χώρας. Συνολικά, περί το 70% των Εβραίων της Γερμανίας ζούσαν σε αστικές περιοχές. Το πενήντα τοις εκατό όλων των Εβραίων της Γερμανίας ζούσε στις 10 μεγαλύτερες γερμανικές πόλεις. Τα μεγαλύτερα κέντρα εβραϊκού πληθυσμού ήταν στο Βερολίνο (περίπου 160.000), στη Φρανκφούρτη (περίπου 26.000), στο Μπρεσλάου (περίπου 20.000), στο Αμβούργο (περίπου 17.000), στην Κολωνία (περίπου 15.000), στο Ανόβερο (περίπου 13.000) και στη Λειψία (περίπου 12.000). Λίγο περισσότεροι από 10.000 Εβραίοι ζούσαν στην Ελεύθερη Πόλη του Ντάντσιχ. Η μεγάλη πλειοψηφία των Εβραίων στην Αυστρία, περίπου 178.000, ζούσε στην πρωτεύουσα, Βιέννη. Η μεγαλύτερη εβραϊκή κοινότητα στην Τσεχοσλοβακία ήταν στην Πράγα, την πρωτεύουσα, με 35.000 ανθρώπους.
Προβολή ΑντικειμένουΔύο Γερμανο-Εβραϊκές οικογένειες σε μια συγκέντρωση πριν από τον πόλεμο. Μόνο δύο άτομα από τις δύο οικογένειες επέζησαν του Ολοκαυτώματος. Γερμανία, 1928.
Προβολή ΑντικειμένουΗ πρώτη τάξη του δημοτικού σε ένα εβραϊκό σχολείο. Κολωνία, Γερμανία, 1929-1930.
Προβολή ΑντικειμένουΗ Berta Rosenheim ποζάρει κρατώντας ένα μεγάλο κωνικό δέμα, που συνήθως ήταν γεμάτο με καραμέλες και γραφική ύλη, την πρώτη μέρα της στο σχολείο. Λειψία, Γερμανία, Απρίλιος 1929.
Προβολή ΑντικειμένουΠινακίδες όπως αυτή που απεικονίζεται εδώ, οι οποίες απαγόρευαν την είσοδο των Εβραίων, είχαν αναρτηθεί σε διάφορους δημόσιους χώρους (όπως πάρκα, θέατρα, κινηματογράφους και εστιατόρια) σε ολόκληρη τη ναζιστική Γερμανία. Η πινακίδα γράφει στα Γερμανικά: «Οι Εβραίοι δεν είναι ευπρόσδεκτοι εδώ».
Προβολή ΑντικειμένουΗ Barbara ήταν η μεγαλύτερη από δύο κόρες που γεννήθηκαν από Εβραίους γονείς στην πρωτεύουσα της Γερμανίας, το Βερολίνο. Ο πατέρας της Barbara ήταν επιτυχημένος δικηγόρος. Μόλις η Barbara ήταν αρκετά μεγάλη ώστε να περπατάει, ο πατέρας της την πήγαινε βόλτα στο Βερολίνο για να δει τα αξιοθέατα και να επισκεφτεί τα μουσεία τέχνης της πόλης. Στην Barbara άρεσε η ιππασία και ονειρευόταν να γίνει χορεύτρια.
1933-39: Μετά την άνοδο των Ναζί στην εξουσία τον Ιανουάριο του 1933, ήταν παράνομο να έχει μη Εβραίους πελάτες ο πατέρας μου. Σύντομα το δικηγορικό του γραφείο έκλεισε. Αργότερα την ίδια χρονιά όταν ήμουν 7, η οικογένειά μας μετακόμισε στην Ολλανδία όπου η μητέρα μου είχε συγγενείς. Συνέχισα το σχολείο στο Άμστερνταμ και γρήγορα έμαθα Ολλανδικά. Αν και δεν ζούσαμε πλέον σε ένα μεγάλο σπίτι με υπηρέτες, μου άρεσε το Άμστερνταμ· είχε πολύ λιγότερο επίσημη ατμόσφαιρα από το Βερολίνο.
1940-44: Οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Ολλανδία τον Μάιο του 1940. Δύο χρόνια αργότερα, όταν ξεκίνησαν να εκτοπίζουν πολλούς Εβραίους, το αγόρι μου, ο Manfred, μου είπε ότι αυτοί οι εκτοπισμοί σε «στρατόπεδα εργασίας» στην ουσία σήμαιναν θάνατο. Προμηθεύθηκε ψεύτικες ταυτότητες για μένα και την οικογένειά μου και μου είπε «Αν σε καλέσουν, μην πας». Εγώ τον ρώτησα «Τι θα συμβεί στους γονείς μου αν δεν πάω;» Και αυτός μου απάντησε «Τίποτα που δεν θα τους συνέβαινε έτσι κι αλλιώς». «Τι εννοείς;» Τον ρώτησα και απάντησε «Όσοι πάνε θα εκτελεστούν. Όλοι θα πεθάνουν».
Η Barbara συνέχισε να κρύβεται μέχρι τον Μάιο του 1945, όταν το Άμστερνταμ απελευθερώθηκε από καναδικά στρατεύματα. Μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Νοέμβριο του 1947.
Προβολή ΑντικειμένουΗ Eva Brigitte ήταν το μικρότερο από τρία παιδιά που γεννήθηκαν από Γερμανοεβραίους γονείς στην πρωτεύουσα του Baden, ενός κρατιδίου κατά μήκος του ποταμού Ρήνου στη νοτιοδυτική Γερμανία. Γνωστή ως Brigitte στους φίλους και συμμαθητές της, και ως «Brix» στην οικογένειά της, μεγάλωσε σε ένα κοσμικό σπιτικό και παρακολούθησε δημόσια σχολεία. Ο πατέρας της ήταν αρχηγός ενός τοπικού Σοσιαλοδημοκρατικού κόμματος.
1933-39: Το 1933 οι Ναζί ήρθαν στο σπίτι των Marum και συνέλαβαν τον πατέρα της Eva επειδή ήταν ενεργός αντιναζιστής. Δύο μήνες αργότερα τον είδε ξαφνικά να τον περιφέρουν στους δρόμους σε ένα ανοιχτό φορτηγό, εξευτελίζοντας τον δημόσια καθώς τον μετέφεραν σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης. Μετά από αυτό η Eva αρνήθηκε να παραμείνει στο σχολείο. Αφότου σκοτώθηκε ο πατέρας της, εκείνη και η μητέρα της μετανάστευσαν στη Γαλλία τον Απρίλιο του 1934.
1940-43: Οι Γάλλοι απελευθέρωσαν την Eva από ένα στρατόπεδο εγκλεισμού για ξένους εχθρούς, όμως η κατάσταση χειροτέρευσε όταν οι Γερμανοί νίκησαν τη Γαλλία το 1940. Το 1941 η αδερφή της Eva έβγαλε εισιτήρια ατμόπλοιου και άδειες εξόδου για την Αμερική για την ίδια, την Eva, και τη μητέρα τους, καθώς όμως η Eva ήταν εννέα μηνών έγκυος, οι υπεύθυνοι του πλοίου δεν μπορούσαν να την αφήσουν να επιβιβαστεί. Μόνη και εγκαταλελειμμένη από τον πατέρα του μωρού, η Eva γέννησε στη Μασσαλία. Ανήμπορη να παρέχει τα απαραίτητα στο γιο της, τον άφησε σε ένα σπίτι για προσφυγόπουλα εβραϊκής καταγωγής στη Λιμόζ όταν ήταν ενός έτους.
Μετά τη σύλληψή της σε μια μάζωξη στη νότια Γαλλία τον Ιανουάριο του 1943, εκτοπίστηκε στο Sobibor, όπου έχασε τη ζωή της. Ο γιος της επιβίωσε και μεταφέρθηκε στην Παλαιστίνη το 1945.
Προβολή ΑντικειμένουWe would like to thank Crown Family Philanthropies and the Abe and Ida Cooper Foundation for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of all donors.