آرلت والدمن Arlette Waldmann

مادر روسی-یهودی آرلت و پدر رومانیایی-یهودی او با هم در فرانسه پزشکی می خواندند. آنها پس از پایان تحصیل در دانشکده پزشکی با هم ازدواج کردند و تصمیم گرفتند مطب خود را در برونکورت، یک روستای کشاورزی با ۳۰۰ سکنه در شمال فرانسه، دایر کنند.

۱۹۳۳-۳۹: پدرم یک پزشک کهنه کار بود که برای ویزیت بیماران خود به منزلشان می رفت. او در ابتدا با دوچرخه، سپس با موتور و در نهایت با اتومبیل به نزد آنها می رفت. بیمارانش مشتاقانه منتظر دیدن او بودند و به او بسیار احترام می گذاشتند و به او قهوه و مشروب اشنپس تعارف می کردند. مادرم حتی پس از تولد من در سال ۱۹۳۷ نیز به معاینه بیماران در دفتر کار خانگی که همراه با پدرم دایر کرده بود، ادامه داد. آن زمان پدربزرگ و مادربزرگ مادری ام هم با ما زندگی می کردند و به نگهداری من کمک می کردند.

۱۹۴۰-۴۴: هنگامی که آلمانی ها روستای ما را اشغال کردند، من تقریباً ۳ ساله بودم. سربازان آلمانی خانه آجری مجاور منزل ما را گرفتند. ما یک حیاط مشترک داشتیم و گاهی اوقات من با سربازها بازی می کردم. روزهای یکشنبه به کلیسا می رفتم تا آنها به یهودی بودن ما شک نکنند. من کاتولیک بودن را دوست داشتم، و از دانستن اینکه عیسی بچه های کوچک را دوست دارد و از آنها نگهداری می کند احساس امنیت می کردم. اما یک روز که در خانه جلوی مادرم علامت صلیب را با دست نشان دادم. او ناراحت شد، اما من دلیلش را نفهمیدم. گیج شده بودم.

پس از جنگ، خانواده والدمن به پاریس نقل مکان کردند. برای آرلت ۱۰ ساله دشوار بود که ببیند خانواده اش از نو به ادای تکالیف مذهبی بپردازند. سالها طول کشید تا او هویت یهودیش را بپذیرد.