ینو بریگر Jeno Brieger

ینو در یک خانواده بزرگ یهودی مذهبی در روستای ناگهالز در شمال شرق مجارستان متولد شد. خانواده‌ی او به زبان ایدیش و مجارستانی صحبت می کردند. پس از مرگ مادر ینو، پدرش دوباره ازدواج کرد و خانواده به شهر نیرگ‌هازا نقل مکان کردند. پدرش در آنجا یک فروشگاه ابزارآلات را مدیریت می کرد. حدود ۵۰۰۰ یهودی در نیرگ‌هازا زندگی می کردند.

۱۹۳۳-۳۹: ينو از میان هفت فرزند، بزرگترین آنها بود. نیرگ‌هازا شهری روستایی بود که مردم همچنان در آن از اسب و گاری استفاده می کردند. ینو به مدرسه مذهبی یهودیان رفت. هنگامی که ۱۳ ساله بود، پدرش او را برای تحصیل به مدرسه‌ی خاخامی در شهر موکاچِوو [مونکاچ] در چکسلواکی فرستاد. ینو برای چهار سال با خانواده‌ای که پدرش از آنها حمایت می کرد، در موکاچوو زندگی کرد.

۱۹۴۰-۴۴: هنگامی که ینو ۱۷ ساله بود، به نیرگ‌هازا برگشت و در آنجا خیاط شد. پس از اینکه نیروهای آلمان در ۱۹ مارس ۱۹۴۴ مجارستان را اشغال کردند، پدر ینو فروشگاه ابزارش را از دست داد. حدود ۱۷۰۰۰ یهودی از نیرگ‌هازا و روستاهای اطراف به گتوی نیرگ‌هازا که توسط مقامات مجارستان برپا شده‌ بود، منتقل شدند. در ماه مه و ژوئن، تمام ساکنان گتو به آشویتس تبعید شدند. ینو قبل از ترک نیرگ‌هازا، وسایل خیاطیش را زیر قفس مرغ خانه خاک کرد به این امید که روزی آن را بیابد.

در آوریل ۱۹۴۵، ینو توسط نیروهای بریتانیا از بازداشتگاه برگن بلزن آزاد شد. در ۱۹۷۷، وی از نیرگ‌هازا به ایالات متحده مهاجرت کرد.