سمیون منیوک Semyon Menyuk

سمیون در خانواده‌ای یهودی و مذهبی در دهکده‌ی کوچک کوماِروُ در بخش لهستانی اوکراین به دنیا آمد. والدینش کشاورز بودند و علاوه بر اداره‌ی زمین یکی از زمین‌داران لهستانی که در ورشو زندگی می‌کرد روی زمین خودشان نیز کار می‌کردند. از حدود ۲۰۰ خانواده‌ای که در کومارو زندگی می‌کردند فقط پنج خانواده یهودی بودند.

۱۹۳۳-۳۹: به دلیل اینکه در شهر ما مدرسه‌ی یهودی وجود نداشت، پدر و مادرم من را برای تحصیل به سارنی، شهری نزدیک فرستادند. من در سال ۱۹۳۸ مدرسه‌ام را تمام کردم و برای کمک به والدینم در مزرعه، به کومارو برگشتم. اما در سپتامبر ۱۹۳۹ آلمان به لهستان حمله کرد و آن را با اتحاد جماهیر شوروی تقسیم کرد. دهکده‌ی ما جزو خاک شوروی شد. تمامی داراییهای خصوصی توقیف شدند. همه چیز مال دولت شد و ما به صورت تعاونی کار می‌کردیم.

۱۹۴۰-۴۴: ارتش آلمان در سال ۱۹۴۱ وارد کومارو شد و تمام یهودیان را به گتوی نزدیک کولکی فرستاد. در سال ۱۹۴۲ گتو توسط پلیس محلی و سربازان آلمانی محاصره شد. آنها گتوها را منهل کرده و یهودیان را سوار بر کامیون‌ها کردند. من از پدرم پرسیدم که هنگامی که نگهبانان شروع به شلیک کردند آیا با من فرار می کند. پدرم سرم را نوازش کرد و گفت «من نمی خواهم کشته شدن تو را ببینم و همچنین تو کشته شدن من را ببینی». با رسیدن کامیون‌ها به انتهای شهر، آنها توقف کردند. آلمانی‌ها شروع به تیراندازی کردند و من از کامیون پایین پریدم و به سمت جنگل فرار کردم.

سمیون به مدت یک سال در جنگل‌ها به سر برد و سپس به پارتیزان‌ها پیوست. وی در سال ۱۹۴۴ به ارتش سرخ ملحق شد. او بعد از جنگ در کیِف Kiev ساکن شد و در سال ۱۹۷۶ به آمریکا مهاجرت کرد.