Alexandra Schicharva

Alexandra, Rus Ortodoks bir ailede dünyaya gelen altı çocuktan beşincisiydi. Ailesi, Moskova'nın (Sovyetler Birliği'nde) 400 kilometre güneyindeki Oryol bölgesinin küçük bir köyünde yaşıyordu. Devlet okuluna gitti ve orada Almanca öğrendi. Alexandra'nın babası, sıvacı ve boyacıydı ve sık sık aylarca evinden uzakta çalışırdı. Annesi, köyün kolektif çiftliğinde çalışıyordu.

1933–39: 1933'te gıda kıtlığı vardı. Devlet, tahıl ürünlerine ithalat için el koydu. Diğer ekinler de askeri beslemek için alındı. Yemekler uydururduk. Otlaktan toplanan ısırgan otlarından güzel çorba oluyordu. Meşe yapraklarını kurutur, ezer ve biraz unla karıştırıp ekmek yapardık. 1936'da çalışmak için Azak Denizi'ndeki Zhdanov'a giden babama katıldık. Tek odalı bir dairede yaşıyorduk ve mutfağı iki aile ile daha paylaşıyorduk.

1940–44: Mayıs 1942'de diğer Sovyetlerle birlikte sığır vagonuyla Almanya'ya sürüldüm. Artık Reich'in köleleriydik ve "doğulu" olduğumuzu gösteren bir kumaş parçası takıyorduk. Moselle Nehri'ndeki bir misafirhanede çalışmak üzere görevlendirildim. Soğuk bir kadın olan Nazi patronum, bana bir insan olmadığımı söylemekten hoşlanırdı. Radyoda gizlice Sovyet haberlerini dinlerdim. Bir gün yakalandım ve Gestapo tarafından sorgulandım. Onlara sadece kendi dilimi duymak için dinlediğimi söyledim. Bir daha olursa toplama kampına gönderileceğimi belirterek ikaz ettiler.

Alexandra 1945'te Amerikan güçleri tarafından özgürlüğüne kavuşturuldu. Almanya'da kalıp 1949'da Amerika Birleşik Devletleri'ne göç etmeden önce, hem Sovyet hem de Amerikan sınırında çalıştı.