Josef Malnik

Yahudi bir ailede yetişen Josef, eşi Feiga ile birlikte iki nehrin kesişimine konumlanmış, muhteşem manzaralı, "Küçük Paris" olarak anılan, kozmopolit şehir Kovno'da yaşıyordu. Josef bir berber, eşiyse güzellik uzmanıydı. Birlikte Kovno'nun merkezinde bir dükkân işletiyorlardı.

1933–39: Her gün Feiga ve ben evimizden çok da uzak olmayan dükkânımıza yürürdük. Berberlik zor bir iş. Pazar da birkaç saat olmak üzere haftanın yedi günü, günün çoğu zamanı ayaktayım. Yine de opera yıldızı Kypris Petraskaus gibi bazı ilginç müşterilerim var. Oğlum Abe'nin doktor ya da avukat olarak daha iyi bir hayata sahip olabilmesine yardım edebilirsem bütün bu işe değecek. O iyi bir çocuk. Bazen dükkânda bize yardım ediyor.

1940–44: Almanlar Kovno'yu işgal etti. Bütün Yahudileri Davut Yıldızı takmaya zorladılar ve çitlerle çevrili bir gettoya taşıdılar. Her gün muhafızlar insanları alıp götürüyorlardı. Alınanlar bir daha dönmüyordu. Bu sabah—soğuk, buz gibi bir sonbahar günü—gettodaki herkesin Democracy Plaza'da bir denetleme için rapor vermesi gerekiyor. Ya boyun eğmek ya da öldürülmeyi göze almak zorundayız. Bizi nereye götürecekler? Sonra bize ne olacak? Hafifçe karlanmış sokaklarda Feiga, Abe, ben, Feiga'nın kız kardeşi, Yenta ve 66 yaşındaki annesiyle birlikte plazaya yürüyoruz.

O gün, 26 Ekim 1941'de, Alman emrindeki Litvanyalı muhafızlar 10.000 Yahudiyi öldürdü. Josef kaçtı. 1944'te beş toplama kampına sürüldü. 1945’te özgürlüğüne kavuşturuldu.