جوزف مالنیک Josef Malnik

جوزف در خانواده‌ای یهودی بزرگ شد. وی با همسرش فیجا در کوونو زندگی می کرد. کوونو شهری چند ملیتی بود و اماکن بسیار زیبایی داشت. جوزف یک آرایشگر و همسرش متخصص آرایش و زیبایی بود. و آنها با همدیگر یک آرایشگاه را در مرکز شهر اداره می کردند.

۱۹۳۳-۳۹: من و فیجا هر روز تا مغازه‌مان که زیاد هم از خانه دور نبود قدم می زدیم. سلمانی کار سختی است. تمام روز و هفت روز هفته حتی چند ساعت روزهای یکشنبه روی پاهایم باید بایستم. من مشتری های جالبی دارم مثل ستاره‌ی اپرا، کیپریس پتراسکائوس. اگر بتوانم به پسرم کمک کنم تا دکتر یا وکیل شود و زندگی بهتری داشته باشد، تمام این زحمات ارزش دارد. او پسر خوبی است. گاهی اوقات در آرایشگاه به ما کمک می کند.

۱۹۴۰-۴۴: آلمان کوونو را اشغال کرد. آنها همه‌ی یهودیان را مجبور کردند که ستاره‌ی داوود را روی لباس‌هایشان بدورزند و در یک گتوی محصور با سیم خاردار جمع شوند. نگهبان‌ها هر روز تعدادی از مردم را می برند و آنها دیگر هیچوقت برنمی گردند. صبح امروز که یک روز پاییزی سرد و بارانی است، همه‌ی ساکنان گتو باید برای بازرسی به دموکراسی پلازا بروند. ما یا باید موافقت کنیم یا خطر کشته شدن را به جان بخریم. ما را کجا خواهند برد؟ چه اتفاقی برایمان می افتد؟ فیجا، ابی و من، خواهر فیجا ینتا و مادر ۶۶ ساله شان به همراه دیگران در خیابان ها در زیر بارش ملایم برف به سمت پلازا حرکت کردیم.

در ۲۶ اکتبر ۱۹۴۱ نگهبانان لیتوانیایی که تحت فرمان آلمان بودند ۱۰۰۰۰ یهودی را کشتند. جوزف فرار کرد. در سال ۱۹۴۴ به پنج اردوگاه و بازداشتگاه تبعید شد. وی در سال ۱۹۴۵ آزاد شد.