Cecilie altı çocuklu, orta sınıf, dindar bir Yahudi ailesinin en küçük çocuğuydu. 1939’da Macaristan, Çekoslovakya’da Cecilie’nin yaşadığı bölgeyi işgal etti. Aile üyeleri hapse atıldı. Almanlar, Macaristan’ı 1944’te işgal etti. Cecilie ve ailesi, Hustz’daki bir gettoya götürüldü ve oradan Auschwitz’e sevk edildi. Cecilie ve kız kardeşi, zorunlu çalıştırılmak üzere seçilenler arasındaydı. Ancak ailenin geri kalanı, kampta gelir gelmez gaz odalarında öldürüldü. Cecilie, fabrikalarda çalışmaya zorlandığı pek çok farklı kampa gönderildi. Müttefik kuvvetler tarafından 1945’te serbest bırakıldı. Savaştan sonra nişanlısıyla bir araya gelerek evlendi.
Anneme “Dinle, çocukların varsa onları ya yaşlılara ya da çocukları olan başka kadınlara ver. Çünkü kadınlar, çocuklar ve yaşlılar öldürülecek. Gece gündüz, sürekli insanları öldürüyorlar. Bu insanların hayatta kalma şansları yok” dediler. Buna inanamadım. Annem, bunu duyunca soğukkanlılığını korumak zorunda kaldı. O adam bunları söyleyince ne yapacağını bilemedi. Beni yanına alıp koşmaya başladı. Ben de arkasında koşuyordum. Kız kardeşimin yanına gittik ve soğukkanlı bir şekilde ona “Dinle hayatım, kadınların ve çocukların zorluk çekmeyeceğini öğrendim. Çocuklara çok iyi bakacaklar. Ve çocuğum olmazsa beni çalışma kampına gönderecekler. Çalışma kampında sağ kalamayacağımı biliyorsun. Ama sen daha küçüksün, sağ kalabilirsin” dedi. Ve annem, kız kardeşimin çocuğu vermemesine fırsat bırakmadan çocuğu kollarından aldı. Çocuğu kollarına alır almaz diğer kadınların ve çocukların olduğu tarafa itildi. Beni ve kız kardeşimi de aynı tarafa ittiler. Annem hâlâ bağırıyordu. Bana “Celeke, kız kardeşine iyi bak” diye bağırıyordu. Çünkü kız kardeşimin, torununu nereye götürdüklerini öğrenince neler çekeceğini biliyordu.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
