Flory, Seferad Yahudilerinden olan bir ailede dünyaya gelmişti. Küçük bir çocukken annesi, Flory’nin üvey babasıyla beraber Zagreb’e taşındı. İki yıl boyunca büyükannesiyle yaşayan Flory, daha sonra Zagreb’deki ailesinin yanına gitti. Zagreb’de müzik dersleri alan Flory, akordeon çalmayı öğrendi. Nisan 1941’de Almanya ve müttefikleri, Yugoslavya’yı işgal ederek ülkeyi böldüler ve Macaristan’da Alman yanlısı Hırvat milliyetçileri olan Ustaşa’nın yönetime getirildiği faşist bir rejim kurdular. Ustaşa rejimi, kısa bir süre sonra Zagreb’de Yahudi karşıtı uygulamaları dayatmaya başladı. Artık Flory’nin okula gitmesine izin verilmiyordu. Yahudiler, Yahudi olduklarını gösteren rozetler takmak zorundaydı. Flory’nin ailesi, Zagreb’den kaçarak İtalyan işgalindeki topraklara sığındı. Ardından İtalya’nın güneyine geçtiler. Müttefikler, 1943 yılında İtalya’yı işgal etti. Flory, İtalya’nın Eylül 1943’te ateşkes imzalamasından sonra Güneydoğu İtalya’nın Bari şehrinde Amerikan kuvvetleri için çalışmaya başladı. Haziran 1945’te savaşın sona ermesinin ardından bir Amerikan astsubayı olan Harry Jagoda ile evlendi. Flory ve kocası, Amerika Birleşik Devletleri’ne yerleşti.
1941 yılında savaş başladı. Her şey birer birer mahvoluyordu... Her gün yeni bir acı, yeni bir korku, yeni bir hayal kırıklığı demekti. Her gün kötü bir şeylerin olmasını bekliyorduk. Beni en çok yıkan şeyse okula gittiğimizde öğretmenin “Pinto, Abuhari, Stein, Schiller, Cabeelio gidin ve bir daha gelmeyin.” demesiydi. Okuldan atılıyordun ve geri dönemiyordun. İkinci gün bizi bir yerde topladılar, üzerlerinde “Zidov,” yani Yahudi anlamına gelen “Z” harfi bulunan rozetler ve yamalar taktılar. Herkes radyolarını açıyordu. Her gün korkunç bir şeyler oluyordu. Çarşamba günü müzik günümdü. Bugün için yaşıyordum, hiç bir dersi kaçırmıyordum, Edat’a hazırlanmak için derslerime çok sıkı çalışıyordum. Ders için evine gittim. Kapıyı açtığımda içerde iki Alman askeri olduğunu gördüm. Daha 1941 yılındaydık ve Almanlar Zagreb’i işgal etmişlerdi. Bana baktı ve üzerimdeki “Z”yi gördü. Donakaldı. “Floritza, artık sana ders veremem. Bir daha gelme.” dedi. Çok acı vericiydi, gerçekten acı vericiydi. Geriye döndüm ve bana arkadaş olan armonikamla beraber incinmiş bir şekilde eve yürüdüm. Çok incinmiştim.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
