Hana Mueller Bruml

Bin beş yüz kişi, toplanma istasyonuna gelince bize durup dururken yalnızca bin kişinin gideceğini söylediler. Bütün kadınları ayırdılar. Ama sonra bizi geri aldılar. Benim numaramı kocamın yanına alıp başka bir numara verdiler. Theresienstadt’da onca yılı “BA’ya nakil” ve “1101 numara” olarak geçirdim. Eskiden sergi salonu olan o toplanma yerinde geçirdiğim sürede PA sistemi getirildi ve “Üzerinde para, altın, sigara, kibrit olan vurulacaktır” dendi. Üstümde bunların hapsi vardı. Olması gerekiyordu çünkü kendimizi korumak zorundaydık. Paltolarımızın astarındaydı. Üzerimde metal bir pudra kutusu vardı. Kutuda bir miktar mücevher saklamıştım. Söylenenleri duysanız bile yine de onu elinizde tutmalıydınız. Bohusovice’e geldik. Bohusovice’de tren Theresienstadt’a gitmek üzere durdu. Söyledim mi bilmiyorum, kocam o sırada epey zayıf ve hastaydı. İçinde yiyecek ve döşek olan, tek kulplu, büyük bir bavul taşıyorduk. Sırtımızda da içinde yedek bir şeyler bulunan bir çanta vardı. Sonraki birkaç yılda sahip olduğunuz tek şey, yanımızda taşıdığımız o şeylerdi. Bohusovice’e gelince trenin önünde Jacob Edelstein’i gördüm. Ona “merhaba” dedim. O da bana “Kendini bir an önce çalışabilecek durumda olarak onaylat” dedi. Bunun ne anlama geldiğini bilmiyordum. Ama hemen çalışmaya başlamazsanız ve korunmazsanız yola devam edecektiniz. Aramızdan pek çok kişi yani. Elbette kendimi korumak için acele ettim.