جنگ جهانی دوم در سال 1945به پایان رسید و به کشته شدن شش میلیون یهودی اروپایی در هولوکاست انجامید. بیش از یک میلیون نفر از این قربانیان، کودکان بودند.

نازی ها با تکیه بر ایدئولوژی نژادی خود- که یهودیان را "انگل جامعه" و سزاوار نابودی می دانست- در مقیاسی بی سابقه به نسل کشی یهودیان پرداختند. تمام یهودیان اروپا، اعم از بیمار و سالم، ثروتمند و فقیر، کهن کیش یا گرویده به مسیحیت، پیر و جوان و حتی نوزادان، در لیست نابودی قرار گرفتند.

هزاران کودک یهودی از این قتل عام وحشیانه جان سالم به در بردند، هر چند که بسیاری از آنان به دلیل مخفی شدن نجات یافتند. این کودکان که با تغییر هویت و اغلب پنهان از دنیای بیرون می زیستند، همواره با ترس، دشواری و خطر مواجه بودند. زندگی آنان در تاریکی ها سپری می شد؛ و یک گفته نسنجیده، تهمت یا پچ پچ همسایه ای کنجکاو می توانست به دستگیری و مرگ آنها منجر شود.