"اگر تا به حال نوشته ای توانسته باشد تنفر توده مردم را برانگیزد، آن نوشته همین کتاب است... این کتاب در باره دروغ و افتراست."

الی ویزل، برنده جایزه صلح نوبل

"پروتکل بزرگان صهیون" بدنام ترین اثر یهودستیزانه عصر مدرن است که به طرز وسیعی توزیع شده است. امروزه نیز دروغ های این کتاب در باره یهودیان- که بارها و بارها رد شده اند- همچنان بویژه از طریق اینترنت پخش می شود. افراد و گروه هایی که از "پروتکل" استفاده کرده اند، همگی هدفی مشترک را دنبال می کنند: اشاعه تنفر از یهودیان.

"پروتکل" اثری کاملاً دروغین است که به عمد نوشته شده تا یهودیان را مسبب انواع بدی ها و شرارت ها معرفی کند. پخش کنندگان این اثر ادعا می کنند که توطئه تسلط یهودیان بر جهان را مستند کرده اند. این توطئه و متهمان به رهبری آن- یا به اصطلاح "بزرگان صهیون"- هیچگاه وجود نداشته اند.

خاستگاه یک دروغ
در سال 1903، بخش هایی از "پروتکل بزرگان صهیون" در یک روزنامه روسی به نام "پرچم" به صورت پاورقی منتشر شد. اما آن نسخه از "پروتکل" که باقی مانده و به چندین زبان ترجمه شده، ابتدا در سال 1905 به عنوان ضمیمه کتاب " بزرگان در حقیران: ظهور دجال و حکومت شیطان بر زمین"، به قلم نویسنده و عارف روسی، سرگئی نیلوس در روسیه منتشر شد.

هر چند که خاستگاه اصلی "پروتکل" مشخص نشده، اما مقصود از نگارش آن، ترسیم یهودیان به عنوان توطئه گران علیه حکومت است. این کتاب در 24 فصل یا پروتکل- که گفته می شود خلاصه مذاکرات ملاقات های رهبران یهودی است- به "نقشه های پنهانی" یهودیان برای حکومت بر جهان از طریق دخل و تصرف در اقتصاد، کنترل رسانه های همگانی و دامن زدن به اختلافات مذهبی پرداخته است.

پس از انقلاب سال 1917 روسیه، مهاجران ضد بلشویک "پروتکل" را به غرب آوردند. بلافاصله پس از آن، نسخه های آن در سراسر اروپا، ایالات متحده، آمریکای جنوبی و ژاپن توزیع شد. ترجمه عربی آن نیز اولین بار در سال 1920 منتشر شد.

در سال 1920، در روزنامه هنری فورد- مرد قدرتمند صنعت اتومبیل سازی- به نام "دیربورن ایندیپندنت" مجموعه ای از مقالات به چاپ رسید که تا حدودی بر اساس "پروتکل" بود. کتاب " یهود بین الملل"، که این مجموعه را در خود داشت، حداقل به 16 زبان ترجمه شد. آدولف هیتلر و یوزف گوبلز - که بعدها به مقام وزارت تبلیغات نازی ها رسید- فورد و کتاب "یهود بین الملل" را می ستودند.

افشای شیادی
در سال 1921، روزنامه تایمز لندن با مدرکی قانع کننده نشان داد که "پروتکل" یک "سرقت ادبی ناشیانه" است. در تایمز تأکید شده بود که بخش عمده ای از "پروتکل" از یک هجویه سیاسی فرانسوی به نام "گفت و گوی ماکیاولی و مونتسکیو در دوزخ" نوشته موریس جولی( 1864) کپی شده که در آن هیچ نامی از یهودیان برده نشده است. سایر تحقیقات نشان داد که یک فصل از رمان پروسی "بیاریتز" (1868)، اثر هرمان گودچه نیز "الهام بخش" کتاب "پروتکل" بوده است.

دوران نازی ها
آلفرد روزنبرگ، نظریه پرداز حزب نازی، هیتلر را در اوایل دهه 1920- هنگامی که مشغول شکل دادن به جهان بینی خود بود- با پروتکل آشنا کرد. هیتلر در برخی از اولین سخنرانی های خود به "پروتکل" اشاره کرد و در طول زندگی خود نیز از این افسانه که "بلشویست های یهودی" برای سلطه بر جهان دسیسه چینی می کنند، سود برد.

طی دهه های 1920 و 1930، "پروتکل بزرگان صهیون" نقشی مهم در جنگ افزار تبلیغاتی نازی ها ایفا کرد. حزب نازی دست کم 23 نسخه از "پروتکل" را بین سال های 1919 و 1939 منتشر کرد. پس از به قدرت رسیدن نازی ها در سال 1933، در بعضی از مدارس از "پروتکل" برای شستشوی مغزی دانش آموزان استفاده می شد.

افشای شیادی
در سال 1935، یک دادگاه سوئیسی دو رهبر نازی را به دلیل توزیع نسخه آلمانی "پروتکل" در برن سوئیس جریمه کرد. قاضی دادگاه در طول محاکمه، "پروتکل" را "افترا آمیز"، "جعلیات بدیهی" و "مهملات مضحک" اعلام کرد.

مجلس سنای ایالات متحده با انتشار گزارشی در سال 1964،"پروتکل" را جعلی اعلام کرد. سنا مضمون پروتکل را "گنگ و نامفهوم" خواند و کسانی که "پروتکل" را "مانند دوره گردان پخش می کردند" برای استفاده از شیوه های تبلیغاتی مشابه با هیتلر مورد انتقاد قرار داد.

در سال 1933، یک دادگاه روسی حکم داد که سازمان راست افراطی ناسیونالیست "پامیات" با انتشار "پروتکل" به عملی یهودستیزانه دست یازییده است.

به رغم اینکه "پروتکل" بارها جعلی شناخته شده است، اما همچنان مؤثرترین متن یهودستیزانه صد سال اخیر به شمار می رود و نظر افراد و گروه های مختلف یهودستیز را به خود جلب می کند.

"پروتکل" در زمان حاضر
بر اساس "گزارش یهود ستیزی جهانی" (2004) وزارت امور خارجه ایالات متحده، "هدف آشکار [پروتکل] برانگیختن تنفر از یهودیان و اسرائیل است."

در ایالات متحده و اروپا، نئونازی ها، طرفداران برتری نژاد سفید وهمچنین انکار کنندگان هولوکاست "پروتکل" را تأیید و توزیع می کنند. کتاب هایی که بر اساس "پروتکل" نگاشته شده اند در سراسر دنیا، حتی در کشورهایی چون ژاپن که به ندرت یهودی یافت می شود، در دسترس قرار دارند.

بسیاری از کتاب های درسی در جهان عرب و اسلام، "پروتکل" را به عنوان حقیقت تدریس می کنند. تعداد بی شماری از سخنرانی های سیاسی، سر مقاله ها و حتی کارتون های کودکان از پروتکل گرفته شده اند. در سال 2002، تلویزیون دولتی مصر یک مجموعه کوتاه تلویزیونی را که طبق"پروتکل" ساخته شده بود، پخش کرد و وزارت امور خارجه ایالات متحده این عمل را محکوم کرد. سازمان فلسطینی حماس در توجیه اعمال تروریستی خود علیه شهروندان اسرائیلی تا حدودی از "پروتکل" استفاده می کند.

اینترنت به طرز قابل ملاحظه ای موجب افزایش دسترسی به "پروتکل" شده است. با وجود آنکه بسیاری از وب سایت ها جعلی بودن "پروتکل" را افشا می کنند، اینترنت موجب تسهیل اشاعه نفرت از یهودیان از طریق "پروتکل" شده است. در حال حاضر، با یک جست و جوی معمولی در اینترنت می توان صدها هزار سایت یافت که "پروتکل" را اشاعه می دهند، می فروشند، یا آن را به بحث می گذارند و یا اینکه ساختگی بودن آن را افشا می کنند.