ادیت ریمر Edith Riemer

هِلا پینسکر Pinsker و الی‌مِلخ ریمر در ۱۹۲۸ ازدواج کردند. دو سال بعد، این زوج یهودی صاحب ادیت شدند. خانواده ریمر در آپارتمان راحتی که مقر دفاتر حزب کمونیست آلمان در برلین نیز در آنجا بود زندگی می کردند.

۱۹۳۳-۳۹: هیتلر فعالیت کمونیست ها را ممنوع کرد بنابراین دفاتر آنها در ساختمان ما بسته شدند. چندی بعد، زمانیکه افرادی به طور غیرقانونی به این دفاتر وارد شدند، گشتاپو «یهودی ها» را مقصر قمداد کرد. با اینکه خانواده ما در این موضوع نقشی نداشت، آنها گفتند که اگر متهم طی ۷۲ ساعت پیدا نشود، خانواده من مجازات می شوند. پدرم فوراً من و مادرم را به لهستان، زادگاه والدینم فرستاد. ما فقط با کمی پول از بانک، برلین را ترک کردیم و پدرم بعداً به ما پیوست.

۱۹۴۰-۴۵: در ۱۹۴۲ مادرم در لهستان توسط آلمانی ها کشته شد. من به طور غیرقانونی به گتوی تارنوف Tarnow برده شدم تا با خاله ام زندگی کنم. بعد از تارنوف به آشویتس تبعید شدم و در صف اتاق گاز قرار گرفتم. اتاق گاز دو در داشت و هنگامی که افراد را به داخل آن هل می دادند، در فضای بین دو درب خزیدم و مخفی شدم. فرد آلمانی مسئول بستن درب، مرا یافت و کتک زد. اما از آنجا که ورودی اتاق بسته شده بود، دیگر برای فرستادن من به اتاق گاز دیر شده بود.

ادیت به کار اجباری فرستاده شد. در ۱۹۴۵ او در اردوگاه برگن بلزن Bergen-Belsen آزاد شد. سال بعد او به فلسطین مهاجرت کرد و به پدرش پیوست.