کلارا مینتزبرگ Klara Mintzberg

کلارا در رزوف، شهری در لهستان با جمعیت تقریباً ۳۰،۰۰۰ نفر بزرگ شد. خانواده‌ی مینتزبرگ از یهودیان محافظه‌کار بودند. مادر کلارا با اداره‌ی پارچه‌فروشی از خانواده حمایت می‌کرد. پدرش یک صهیونیست دو آتشه بود که رویای مهاجرت به فلسطین را در سر داشت و کلارا را تشویق کرد تا به گروه جوانان صهیونیست بپیوندد.

۱۹۳۳-۳۹: من پس از پایان مدرسه‌ی متوسطه، برای خدمت در هیئت مدیره‌ی جنبش جوانان هَنوار هَزیون لهستان انتخاب شدم. من تنها زن عضو هیئت مدیره بودم. من در دانشگاه، روانشناسی و آموزش و پرورش خواندم و با استادم، یانوس کورچاک در یتیمخانه‌اش در ورشو همکاری می‌کردم. با گسترش جنگ در سپتامبر ۱۹۳۹، رزوف توسط نیروهای آلمان اشغال شد. با کمک اعضای جنبش جوانان، من به لهستان تحت کنترل شوروی گریختم.

۱۹۴۰-۴۵: در ۱۹۴۰ ازدواج کردم و به لووف نقل مکان کردم. من و همسرم به علت فعالیت‌های صهیونیستی توسط شوروی تحت تعقیب بودیم بنابراین مخفی شدیم. آلمان در ۳۰ ژوئن ۱۹۴۱ به لووف حمله کرد و از همان روز شروع به کشتن یهودیان شهر کردند. در ۱۹۴۲، ما به ورشو گریختیم و با مادر و خواهرم زندگی کردیم. ما مدارک جعلی تهیه کردیم و به عنوان مسیحی زندگی می‌کردیم اما مادرم در خفا رسومات یهودی را اجرا می‌کرد. یک روز یادداشتی زیر در پیدا کردیم: «صلیب‌های طلایتان به شما کمکی نمی‌کنند. ما‌ می‌دانیم یهودی هستید.» ما همان شب آنجا را ترک کردیم.

با کمک یکی از خویشاوندان، کلارا و خانواده‌اش پنهان شدند و از جنگ زنده ماندند. در اکتبر ۱۹۴۵، آنها با کشتی «ترانسیلونیا» به فلسطین [ئیشو] رفتند.