پیتر شُموگی Peter Somogyi

پیتر و برادر دوقلویش، توماس بچه‌های کوچکتر خانواده‌ای یهودی و معتقد بودند. آنها در شهر پچ که مرکز صنعتی تولید مصالحی همچون آجر و سرامیک بود، زندگی می کردند. پدر پیتر از فروش لوازم جانبی و قطعات اتومبیل، موتورسیکلت و دوچرخه، کسب کار موفقی داشت. همچنین او یکی از نمایندگان فروش اتومبیل‌های فورد در منطقه بود.

۱۹۳۳-۳۹: یک پرستار آلمانی از من و توماس و خواهر بزرگتر ما مراقبت می کرد. او زبان آلمانی را به اندازه ای که بتوانیم روان صحبت کنیم، به ما یاد داد. من و برادرم در سن ۵ سالگی در خانه شروع به آموختن پیانو کردیم. یک سال بعد، ما به گروه پیش آهنگی پسرها پیوستیم. در ۱ سپتامبر ۱۹۳۹، من و توماس مدرسه را شروع کردیم. در آن روز ما خبر اشغال لهستان توسط آلمان را از رادیو شنیده‌ بودیم. پنج سال بعد ما به همراه مادر و خواهرمان به آشَویتس تبعید شدیم.

۱۹۴۰-۴۴: دوقلو‌ها و تعدادی از کوتوله‌ها در بازداشتگاه با ما بودند. درست در بیرون آن محوطه، کوره‌ای بود که در آن جسد‌هایی را که مانند کنده‌های درخت روی هم انباشته شده بود را در آن می سوزاندند. یکی از دوقلوهای بزرگتر را برای مراقبت از ما تعیین کرده بودند. او به ما ریاضی و جغرافیا درس می داد. گاهی اوقات سربازان محافظ تمام دوقلوها را برای فوتبال بازی کردن به زمین بازی می بردند. بعد وقت ملاقات‌ها با دکتر نفرت‌انگیزی به نام دکتر منگل بود. من و توماس با هم تحت آزمایش قرار گرفتیم. او سر ما را اندازه گرفت و چشم‌های ما را با هم مقایسه کرد و یکی از دستیارانش از ما خون گرفت. به دلیل این که ما آلمانی صحبت می کردیم دکتر منگل ما را دوست داشت.

در ۲۷ ژانویه سال ۱۹۴۵ پیتر و برادرش توسط نیروهای جماهیر شوروی آزاد شدند. آن ها قبل از مهاجرت به اسراییل در اواسط سال ۱۹۴۹، به پچ بازگشتند.