هانا مولر برومل از فعالیت‌های بازار سیاه در گتوی ترزین‌اشتاد می‌گوید

دوره‌ای بود که من می‌توانستم ارتباط برقرار کنم و چیزهایی بفروشم، در ابتدا مقدار کمی از پولی که به دست آورده بودم را برای خرید غذای اضافی خرج کردم. غذای اضافی به صورت قاچاق توسط ژاندارم‌های چک وارد می‌شد. بنابراین ما کمی خریدیم، تا جایی که می‌توانستیم. و...آ...در نهایت...به ما اجازه می‌دادند تا حلقه ازدواج را نگه داریم، بنابراین من آن را فروختم و با نان تعویض کردم. دوباره از طریق ژاندارم‌ها. فکر کردم که نان مهم‌تر است. آ...مادر میشا، ایرما لاشر، دخترخاله‌ی من که...که به بچه‌ها در خانه‌ی کودکان درس می‌داد...او...حافظه فوق‌العاده ای دارد و برای تولدم کتاب‌های شعر نوشته است. حتی در آن شرایط نیز ما تلاش می‌کردیم تولدها را جشن بگیریم. می‌دانید، یک برش نان، قطعه‌ای کوچک نان، یک هدیه‌ی تولد عالی بود. یک نفر آن را ذخیره می‌کرد یا ارتباط بر قرار می‌کرد. ما...تلاشمان این بود که تا جایی که می‌توانیم زندگی عادی داشته باشیم.