ایوو در یک خانواده‌ی یهودی از طبقه‌ی متوسط در زاگرب به دنیا آمد. او تا حمله‌ی آلمان و متحدین به یوگسلاوی در آوریل ۱۹۴۱ و تشکیل دولت فاشیست اوستاسا در کرواسی، تا حدودی یهودستیزی را تجربه کرده بود. رژیم اوستاسا شروع به کشتن یهودی‌ها، صرب‌ها و روما (کولی‌ها) کرده بود. خانواده‌ی ایوو به منطقه‌ی تحت اشغال ایتالیا که ایتالیایی‌ها تلاش می‌کردند از پناهندگان یهودی محافظت کنند، فرار کردند. ایوو در چندین اردوگاه ایتالیایی از جمله اردوگاه جزیره راب اقامت کرد و سپس در ۱۹۴۴ به سرزمین اصلی ایتالیا نقل مکان کرد. او برای مدتی در کمیته‌ی توزیع مشترک کار کرد و سپس به ایالات متحده مهاجرت کرد.
ما سه یا چهار سرباز ایتالیایی را دیدیم. من خیلی کم، ایتالیایی بلد بودم، تقریباً هیچ اما پدرم کمی بلد بود زیرا در دوران دبیرستان درس ایتالیایی خوانده بود. ما به امید شانس یاری از آنها، خودمان را به آن سربازها رساندیم و به آنها دو کلمه گفتیم: «عبری» یعنی یهودی و «پائورا» یعنی ترس. آنها فوراً متوجه شدند چون می‌دانستند اوضاع از چه قرار است همانطور که ما الان می‌دانیم و به ما گفتند که فوراً به خانه برگردیم «کالما» آرام باشید، و به سرگردشان گفتند بیاید. سرگردشان آمد و فرانسوی بلد بود، ما نیز بلد بودیم پس مکالمه راحت تر شد. او به ما گفت «اینجا بمانید، من سعی می‌کنم تا برای ورود شما به ایتالیا مجوز بگیرم». و رفت. ما حرف او را باور نکردیم، فکر کردیم خواسته حرفهای آرامش بخش بزند. چگونه می‌توانست، او کیست، او هیچ پولی از ما نخواست، ما را نمی شناخت، اما برگشت. گفت که نتوانسته مجوز عبور بگیرد اما در نیمه شب با چند سرباز می‌آید و ما را در قطار ارتشی ایتالیایی جا می‌دهد و بدین ترتیب ما قاچاقی وارد ایتالیا می‌شویم. دوباره مشکوک شدیم: چرا می‌خواهد این کار را بکند؟ اما این کار را کرد. و این کارش فراموش نشدنی بود. شبانه، سربازان ایتالیایی کیف‌هایمان را برداشتند و همراه با آن سرگرد، ما را تا ایستگاه قطار همراهی کردند تا منتظر قطار ارتشی ایتالیایی شویم. زمانی که قطار آمد به ما گفت سوار شویم و خودش هم سوار قطار شد. قطار پر از سربازان ایتالیایی بود که فوراً جایی به مادرم و زنان پیر گروه کوچک ما دادند و به ما غذا تعارف کردند. و فکر می‌کنم او گفت «اینها پناهنده هستند». به محض آنکه شنیدیم که کلمه‌ی «پناهنده» را به ایتالیایی‌ها گفت، آنها فوراً با ما همدردی کردند، انگار تفاوتی نمی‌کرد که پناهنده‌ی ایتالیایی باشیم یا یهودی. آنها اعتراض نکردند، به هر حال ما غیرنظامی بودیم و حق نداشتیم سوار آن قطار شویم.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
