Chaje Isakovic Adler

Evin 11 çocuğundan en küçüğü olan Chaje, Çekoslovakya'nın en doğusunda bir köyde yaşayan dindar, Yidce konuşan bir Yahudi ailede dünyaya geldi. 12 yaşındayken bir erkek terzisinde çırak olarak çalışıyordu. 1920'lerde Selo-Solotvanalı Jermie Adler ile evlendi. Birlikte Belçika'nın Liege şehrine taşındılar. Burada üç çocukları oldu ve Chaje, terzi olarak çalışmaya devam etti.

1933–39: Chaje'nin müşterileri ona "Polonyalı terzi" derdi. Çoğunlukla Katoliklerin yaşadığı Liege'de çocuklarını Yahudi olarak yetiştirmek bir soruna neden olmadı. Aile evde Yidce konuşuyordu. Chaje ise çocuklarının İbranice çalışmalarına özen gösteriyordu. 1939 Eylül'ünde Polonya'da savaş çıktığında Chaje, I. Dünya Savaşı sırasında köyüne yapılan saldırıya dair anıları canlandığı için korkuyordu.

1940–44: Almanlar 1940 yılının Mayıs ayında Belçika'yı işgal etti. İki yıl sonra Naziler, Chaje'nin ailesine kaydolmalarını emretti. Katolik dostları, Adler ailesine sahte evraklar edinmelerinde ve yakındaki bir köyde bir ev kiralamalarında yardımcı oldu. 5 Mart 1944 tarihli Pazar gününde, sabah saat 5'te Gestapo kapısına dayandı. Kocası ve en büyük kızı evde değildi. Birileri o evde Yahudi bir ailenin yaşadığını ihbar etmişti. Chaje çocukların ona ait olmadığı konusunda ısrar ediyor, onları götürmemelerini umuyordu ama Gestapo sonunda herkesi tutukladı.

Chaje, 19 Mayıs 1944'te iki kızı ve bir erkek yeğeniyle birlikte Mechelen gözaltı kampından Auschwitz'e gönderildi. İki gün sonra gaz odasında can verdiler.