Raizel Kisielnicki

Raizel, eşi Mojsze ve üç çocuğuyla birlikte Varşova’nın 56 kilometre doğusundaki Yahudi nüfusunun ağırlıklı olduğu küçük bir kasaba olan Kaluszyn’de yaşıyordu. 1930'larda Mojsze'nin hepsi de yoğun trafiğe sahip ana yol üzerinde bulunan bir restoranı, bakkal dükkânı ve benzin istasyonu vardı. Aile iş yerleriyle aynı binada bulunan odalarda yaşıyordu.

1933–39: Her gün restoranımızda servis edilmek üzere kızarmış kaz hazırlıyordum. Birçok kamyon şoförü Varşova'ya giderken burada hızlı bir yemek için mola verdiği için yoğun bir işimiz vardı. Kayın validem bana mutfakta yardım ederdi. Kızım Chaie Sura ise kasiyerlik yapardı. Oğlum Abram erzak temin etmek için kamyon kullanıyor, diğer oğlum Majlich ise istasyonda benzin pompalıyor. Savaş çıkıp Almanlar Kaluszyn'i işgal edinceye kadar tam bir aile şirketiydi.

1940–44: Almanların emrinde hareket eden kasabanın belediye başkanı Mojsze'yi Yahudi konseyine seçti. Mojsze, sırasıyla Yahudi polisi için oğlumuz Abram'ı ve Yahudi sıhhî tesisat komitesi için de oğlumuz Majlich'i seçti. Bense bir restoranda ekmek yaparak ve çay demleyerek çalışıyordum. Ancak diğer gıdalar kısıtlıydı. Ayrıca bazen kasabadaki Yahudi aileler için yemek hazırlayarak umumî mutfağa yardım ediyordum. Hem annem hem de Chaie Sura sık sık benimle birlikte çalışıyordu.

25 Eylül 1942'de 44 yaşındaki Raizel ve 3.000'den fazla diğer Yahudi, Kaluszyn'den imha kampına sürüldü. Raizel orada can verdi.