Susi Hilsenrath

Hilsenrath’lar, Batı Almanya’da geçmişi 13. yüzyıla dayanan bir Yahudi cemaati olan Bad Kreuznach şehrinde yaşadı. Susi üç çocuğun en büyüğüydü. Babasının başarılı bir iç çamaşırı dükkânı vardı. Annesi Susi’ye ve iki erkek kardeşine bakıyordu.

1933–39: Naziler’in iktidara gelmesinin ardından Hilsenrath’lar, diğer Yahudi aileler gibi artan Yahudi karşıtlığının etkilerini hissetmeye başlamıştı. Diğer Yahudi çocuklarıyla birlikte Susi devlet okulunu bırakmaya zorlandı. Mahallenin çocukları sıklıkla taş attığından sokaklarda yürümek bile tehlikeli olabiliyordu. Susi’nin babası, dükkânını kapatmak zorunda kaldı ve ailesini geçindirmek için kapı kapı dolaşarak meyve sattı. 9–10 Kasım 1938’de Kristallnacht’ta (“Kristal Gece”) Nazi katiller, Hilsenrath’ların evlerinin camlarını ve mobilyaları kırdı. Aylar sonra Susi ve kardeşi Joseph gizlice Fransa’ya sokuldu.

1940–45: Mayıs 1940’ta Alman ordusu Fransa’yı işgal etti. Susi ve Joseph, Paris’teki bir çocuk yuvasından geçici olarak XIV. Louis’nin görkemli sarayına yerleştirildikleri Versailles’a götürüldü. Alman askerlerinin buraya varmalarının hemen ardından çocuklar, nöbetçileriyle beraber doğrudan Vichy hükümeti tarafından kontrol edilen ülkenin işgal edilmemiş kesimlerine kaçırıldı. İbrani Göçmen Yardım Topluluğu’nun (HIAS) yardımıyla Susi ve Joseph, Amerika Birleşik Devletleri’ne göç etmek için izin aldı. Pireneleri İspanya’nın içlerine doğru aştıktan sonra Portekiz Lizbon’dan denize açıldılar. Eylül 1941’de New York’a vardılar.

Susi ve Joseph, ebeveynleriyle ve küçük erkek kardeşleriyle Amerika Birleşik Devletleri’nde yeniden bir araya geldi. Washington, D.C.’ye yerleştiler.