Ο Ben ήταν ένα από τα τέσσερα παιδιά που απέκτησε μια θρησκευόμενη εβραϊκή οικογένεια. Η Γερμανία εισέβαλε στην Πολωνία την 1η Σεπτεμβρίου του 1939. Όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν τη Βαρσοβία, ο Ben αποφάσισε να δραπετεύσει στην κατεχόμενη από τους Σοβιετικούς Ανατολική Πολωνία. Ωστόσο, αποφάσισε σύντομα να επιστρέψει στην οικογένειά του και, στη συνέχεια, στο γκέτο της Βαρσοβίας. Ο Ben είχε αναλάβει μια αγγαρεία έξω από το γκέτο και παράλληλα βοήθησε στη διαφυγή ανθρώπων από το γκέτο – μεταξύ άλλων της Vladka (Fagele) Peltel, μέλους της Εβραϊκής Ένοπλης Οργάνωσης (ZOB), η οποία αργότερα έγινε γυναίκα του. Αργότερα, κυκλοφορούσε κρυφά έξω από το γκέτο και εμφανιζόταν ως μη Πολωνοεβραίος. Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του γκέτο της Βαρσοβίας το 1943, ο Ben συνεργαζόταν με άλλα μέλη της αντίστασης για τη διάσωση μαχητών του γκέτο βγάζοντάς τους έξω μέσα από τους υπονόμους και κρύβοντάς τους στην «Άρια» πλευρά της Βαρσοβίας. Μετά την εξέγερση, ο Ben διέφυγε από τη Βαρσοβία υποκρινόμενος ότι δεν είναι Εβραίος. Μετά την απελευθέρωση, επανασυνδέθηκε με τον πατέρα, τη μητέρα και τη μικρότερη αδελφή του.
Ο πόλεμος [η γερμανική εισβολή] τελείωσε, και μπήκαν οι Γερμανοί. Τότε ξεκίνησε ένα διαφορετικό κεφάλαιο της ζωής μου. Πεινούσαμε όλοι. Θυμάμαι καλά τις πρώτες ημέρες που μπήκαν οι Γερμανοί. Ήταν μια παρέλαση. Δεν θα πήγαινα στην παρέλαση επειδή δεν ήταν στη γειτονιά μας. Ζούσα στο εβραϊκό τμήμα της πόλης. Όμως θυμάμαι... ξέρω ότι κάποιοι μας είπαν ότι γινόταν παρέλαση... στις κυριότερες περιοχές όπου οι Γερμανοί, οι νικητές Γερμανοί, εισήλθαν στην Πολωνία. Και ... εε... την εποχή εκείνη αυτό που ενδιέφερε όλους περισσότερο ήταν να βρουν ένα κομμάτι ψωμί. Τελικά, ακούσαμε ότι μερικά φορτηγά έφθασαν στη γωνία του δρόμου όχι μακριά από εκεί όπου έμενα και ότι μοίραζαν ψωμί. Έτσι, φυσικά, τα νέα παιδιά της οικογένειας, εγώ είμαι ο πρωτότοκος, ...εγώ και ο αδελφός μου και ... η αδελφή μου, όλοι τρέξαμε στα ... στα σημεία όπου μοίραζαν ... εε όπου το φορτηγό ... εκεί όπου έφτασε το ψωμί. Και ... ήταν πράγματι αλήθεια. Είδαμε τα φορτηγά, κοιτάζαμε μόνο τα μεγάλα φορτηγά με το ψωμί, τα μάτια μας έλαμπαν που θα παίρναμε ένα κομμάτι ψωμί. Υπήρχαν τόσοι πολλοί άνθρωποι που περίμεναν στην ουρά, όμως δεν μοίραζαν ψωμί. Υπήρχαν δύο Γερμανοί επάνω στα φορτηγά και έριχναν τα ψωμιά και τότε είδα ότι εκείνη τη στιγμή υπήρχαν κάμερες που κινηματογραφούσαν όλο αυτό το πράγμα, πώς έριχναν ψωμί στον κόσμο. Περίμενα και εγώ να αρπάξω ένα καρβέλι, αλλά με αναγνώρισε ένας από τους γείτονές μου. Μου είπε: «Τι κάνεις εδώ; Αυτό το ψωμί είναι για τους Πολωνούς». Εγώ απάντησα: «Γι’ αυτό είμαι κι εγώ εδώ». Εκείνος είπε: «Είσαι Εβραίος». Ήταν η πρώτη μέρα που κατά πάσα πιθανότητα έπαθα σοκ και δεν θα την ξεχάσω ποτέ.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
