بخش هایی برجسته از کلکسیون ها: آشویتس از دریچه لنز اس اس

مقدمه
در ژانویه 2007، یک آلبوم عکس به آرشیو موزه یادبود هولوکاست در ایالات متحده اهدا شد. نوشته ای که در صفحه نخست این آلبوم به چشم می خورد: "آشویتس، 21/6/1944"، حاکی از بی نظیر بودن آن بود؛ چرا که تعداد آلبوم های دوره جنگ در باره مجموعه اردوگاه کار اجباری آشویتس که در آن به آشویتس- برکناو، بزرگترین مرکز کشتار نازی ها، اشاره شده باشد بسیار معدود است. اگرچه نام کارل هوکر- که فرمانده ارشد گروه ضربت و همچنین آجودان سرگرد اس اس ریشارد بر، فرمانده آشویتس بود- در هیچ بخشی از آلبوم دیده نمی شود، اما تاریخ عکس ها و تزئینات گوناگون آن، از جمله نشان آجودانی روی اونیفورم صاحب آلبوم، ثابت می کند که این آلبوم قدر مسلم به او تعلق داشته و بدست او تنظیم شده است. هوکر از ماه مه 1944 تا هنگام تخلیه اردوگاه در ژانویه 1945 در آشویتس مستقر بود.

این عکس ها نشانگر هوکر و دیگر افسران اس اس در تابستان و پاییز 1944 در آشویتس است و شناخت تازه ای از زندگی و فعالیت های آنان در اردوگاه به ما می دهد. حتی در ماه های آخر جنگ، پس از اینکه سربازان شوروی اردوگاه های کار اجباری را در شرق آزاد کرده بودند، افسران اس اس مستقر در آشویتس همچنان از گردهم آیی های دوستانه و مراسم رسمی بهره مند بودند. این آلبوم، آشویتس را در دوره ای مهم به تصویر می کشد- دوره ای که اتاق های گاز با حداکثر توان خود کار می کردند؛ در حالی که یهودیان مجارستانی در آخرین ماه های پیش از تخلیه اردوگاه وارد آنجا می شدند. تنها آلبوم موجود از عکس های گرفته شده در آشویتس- که تحت عنوان "آلبوم آشویتس" (چاپ نخست در سال 1980) منتشر شده است- بطور خاص ورود یهودیان مجارستانی و روند گزینشی را که نیروهای اس اس بر آنها تحمیل می کردند، نشان می دهد.

در دسامبر 2006، یک سرهنگ دوم بازنشسته ارتش ایالات متحده و عضو سابق واحد ضد اطلاعات، نامه ای به آرشیو موزه یادبود هولوکاست در ایالات متحده نوشت. یکی از وظایف متعدد این واحد- به عنوان یک سازمان نظامی ضد اطلاعات- این بود که پس از جنگ جهانی دوم تحقیقات لازم در خصوص مجرمان نازی را برای دادستان های ایالات متحده در "دفتر مشاور حقوقی وزارت دفاع" انجام دهد. این افسر هنگامی که در سال 1946 در آلمان مستقر بود، آلبوم عکسی را در یک آپارتمان متروکه در فرانکفورت یافت و آن را با خود به وطن برد. او هنگامی که پا به سن گذاشته بود، حاضر شد تا این آلبوم را به موزه اهدا کند، اما نمی خواست نامی از او ذکر شود.

تصویر کارل هوکر افسر اس اس - صاحب این آلبوم- تقریباً در هر صفحه از این آلبوم عکس دیده می شود، اما نامش به ندرت در اسناد تاریخی آمده است. با این همه، او در برخی از مرگبارترین ماه های تاریخ اردوگاه، آجودان فرمانده مجموعه آشویتس بود. او که بود؟ چگونه به آشویتس راه یافت و در آنجا چه می کرد؟

کارل هوکر که ششمین فرزند خانواده بود در دسامبر 1911 در انگرهاوزن آلمان به دنیا آمد. پدر او که یک کارگر ساختمانی بود در جنگ جهانی کشته شد و مادرش با زحمت می کوشید تا مخارج خانواده را تأمین کند. هوکر که به عنوان یک کارمند بانک در لوبک کار می کرد، در سال 1933 به نیروهای اس اس و در سال 1937 به حزب نازی پیوست. او در سال 1937 ازدواج کرد و در 1939 صاحب یک دختر و در اکتبر 1944 صاحب یک پسر شد. هنگام شروع جنگ، هوکر مأمور به خدمت در اردوگاه کار اجباری نوینگام شد و تمام مدت جنگ را به اداره اردوگاه های کار اجباری متفاوت گذراند. در سال 1943، او آجودان فرمانده در لوبلین- مایدانک شد.

هنگامی که سرگرد اس اس، ریشارد بر در ماه مه 1944 فرمانده آشویتس شد، هوکر نیز به عنوان آجودان مأمور به خدمت در این اردوگاه شد. رودولف هوس، مشهورترین فرمانده آشویتس، پیش از اینکه به دلیل جنایات جنگی اعدام شود نقش آجودان را در خاطرات خود چنین توصیف می کند:

آجودان، معاون اول فرمانده به شمار می رفت. او می بایست مطمئن می شد که فرمانده از تمام وقایع رخداده در اردوگاه مطلع شود. آجودان نسبت به تمام افسران درجه دار و افراد ستاد فرماندهی مافوق به شمار می رفت... افسر مسئول و فرمانده کشیک به آجودان گزارش می داد و گزارش کار خود را جهت اطلاع ارائه می داد و آنرا امضا می کرد.... برگرفته از کتاب "سوداگر مرگ: خاطرات فرمانده اس اس در آشویتش." نوشته رودولف هوس. (نیویورک، دو کاپو پرس، 1996)

هوکر تا هنگام تخلیه آشویتس در آنجا باقی ماند و سپس در ژانویه 1945 هنگامی که ریشارد بر فرماندهی دورا- میتلباو را پذیرفت، با او به آنجا رفت. هوکر پیش از آزادسازی اردوگاه به دست متفقین از آنجا گریخت. سربازان انگلیسی او را در نزدیکی هامبورگ در حالی که اوراق شناسایی یک سرباز جنگی را در اختیار داشت، دستگیر کردند. مقامات انگلیسی که توصیف دقیقی از هوکر در اختیار نداشتند، او را در سال 1946 پس از گذراندن فقط 18 ماه حبس در یک اردوگاه اسیران جنگی آزاد کردند. تا زمانی که دادستان های آلمان غربی پس از دادگاه آیشمان به جست و جوی او پرداختند، کسی سراغ کارل هوکر را نگرفت. او زندگی خود را با همسر و دو فرزندش در انگرهاوزن از سر گرفته بود. اگرچه هوکر در سال 1952 خود را به یکی از دادرسی هایی که به منظور نازی زدایی انجام شد، تحویل داده بود، اما زندانی نشد. او در اوقات فراغت خود باغبانی می کرد و یکی از صندوقداران ارشد بانک محلی در لوبک بود. هر چند که اعلام جرم علیه هوکر در سال 1963- طی "محاکمات آشویتس در فرانکفورت" (1965- 1963)- منجر به این شد که او کار خود را از دست بدهد، اما در سال 1970 پس از آزادی از زندان مجدداً استخدام شد.