کارل مارکس
در سال ۱۹۳۳، در بیش از ۳۰ دانشگاه آلمان، دانشجویان نازی، کتابخانه‌ها را برای یافتن کتاب‌هایی که از نظر آنها «غیر آلمانی» بودند، غارت کردند. از جمله نوشته‌های ادبی و سیاسی که آنها به آتش کشیدند، آثار کارل مارکس بود.
گزیده
برای ایجاد این آگاهی کمونیستی در مقیاس وسیع و... تغییر و دگرگونی انسان‌ها در مقیاس وسیع، انقلاب... ضروری است؛ پس این انقلاب ضروری است، نه تنها به این دلیل که طبقه حاکم را به هیچ شکل دیگری نمی‌توان سرنگون ساخت، بلکه از این جهت که طبقه‌ای که آن را سرنگون می‌کند، فقط از طریق انقلاب می‌تواند خود را از تمام پلیدی‌های اعصار برهاند و شایسته بنیان نهادن یک جامعه جدید باشد.
- ایدئولوژی آلمانی، ۱۸۴۵، چاپ اول در سال ۱۹۳۲
عهد آتش
«عهدهای آتش» اظهاراتی بودند که به هنگام پرتاب شدن کتاب‌ها در میان شعله‌های آتش خوانده می‌شدند. انجمن دانشجویان آلمان، بخشنامه‌ای حاوی اظهاراتی که قبل از سوزاندن کتاب باید خوانده می‌شد را پخش کرده بود. سپس کتاب‌های نویسنگانی که نام آنها در بیانیه ذکر شده بود پس از خواندن عهدهای آتش، سوزانده می‌شدند.
علیه مبارزه طبقاتی و ماتریالیسم
برای جامعه ملی و سبک زندگی آرمانی
مارکس و کائوتسکی
آثار سوزانده شده
تمام آثار وی
کارل مارکس که بود؟
کارل مارکس (۱۸۸۳-۱۸۱۸)، نظریه‌پرداز سیاسی، در شهر تریر آلمان به دنیا آمد. اگرچه هر دو پدربزرگ کارل، خاخام (رهبر مذهب یهود) بودند، پدر او هشت فرزند خود را در سال ۱۸۲۴ به آیین پروتستان تغییر مذهب داد. کارل مارکس جوان، بعدها اعلام کرد که خداناباور است. او هنگامی که دانشجو بود، قصد داشت شاعر و نمایشنامه‌نویس شود. مارکس در دانشگاه برلین به مطالعه فلسفه هگلی پرداخت و به علم اقتصاد علاقمند شد. بعدها، هنگام زندگی در پاریس، با فردریش انگلس آشنا شد و بقیه عمر خود را تحت حمایت مالی او سپری کرد. آنها با هم، مانیفست حزب کمونیست را در سال ۱۸۴۸ منتشر کردند که نقدی بنیادستیزانه از طبقه مرفه جامعه و فراخوانی برای همکاری بین المللی پرولتاریا به شمار می‌رفت. مارکس پس از بیرون رانده شدن از بروکسل، کلن و پاریس، سرانجام در لندن سکونت گزید و تا هنگام مرگ به عنوان یک تبعیدی بدون ملیت در آنجا زیست.
هرچند که نگرش مارکس نسبت به یهودیت را در بهترین شکل، پر از ضد و نقیض، و در بدترین حالت، خصمانه توصیف کرده‌اند، اما کتاب‌های او به دلیل میراث یهودی و همچنین ایدلوژی سوسیالیستی او، در مراسم کتابسوزان سال ۱۹۳۳ سوزانده شدند. مارکس در نوشته‌های نخستِ هیتلر نیز به عنوان یک دشمن ایدئولوژیک نام برده شده بود. جای تعجب نداشت که نام او در "عهد آتش" به طور اخص به عنوان مروج اختلاف طبقاتی برده شد. کتاب‌های مارکس با عنوان‌های «سرمایه» و« مانیفست حزب کمونیست» که طرحهای کلی برای نظم جهانی کمونیستی ارائه داده و از متداول‌ترین متون آلمانی ترجمه شده به شمار می‌رفتند، از جمله آثار سوزانده شده به دست دانشجویان بودند.