آرون درژینسکی Aron Dereczynski

آرون و سه خواهرش در یک خانواده یهودی سنتی در شهر اسلونیم بزرگ شدند. بسیاری از ساکنان اسلونیم یهودی بودند و سیستم شهر بر پایه‌ی سنت های یهودی حسیدی اجرا می‌شد. خییم، پدر آرون، یک فروشگاه لباس و لوازم مخصوص حیاط داشت.

۱۹۳۳-۳۹: آرون در دوران متوسطه، به یک مدرسه عبری رفت و در جنبش جوانان صهیونیست، هَشومِر هَتصَیر Ha-Shomer ha-Tsa'ir فعال بود. با گسترش جنگ در سپتامبر ۱۹۳۹، و قرار گرفتن اسلونیم تحت حاکمیت شوروی، او برای تحصیل در دانشکده کشاورزی در فلسطین انتخاب شد. آرون که نمی توانست آنجا را به قصد فلسطین ترک کند، به مدرسه فنی شوروی رفت.

۱۹۴۰-۴۵: در ۱۹۴۱، من در گتوی اسلونیم بودم. هنگام تخریب آن در ۱۹۴۲، من و دوست دخترم لیسا به گتوی گرودنو Grodno فرار کردیم. ما نزدیک به تبعید شدن بودیم که یک لهستانی با نام تادِک به من و لیسا کمک کرد تا به طور غیرقانونی به ایستگاه قطار برویم. ما تصمیم داشتیم روی سقف قطار به مقصد ویلنا برویم. من روی یک واگن در حال حرکت پریدم، و به سمت سقف رفتم. تادک را دیدم اما لیسا آنجا نبود! تادک تمام طول قطار را دوید و لیسا را که از لبه واگن آویزان شده بود پیدا کرد. من پاهای تادک را گرفتم و او خود را پایین کشید و دست لیسا را گرفت و او را به سمت سقف کشید.

آرون و لیسا به ویلنا رسیدند و همراه با پارتیزان های جنگل های ناروخ Naroch جنگیدند تا در ۱۹۴۴ نیروهای شوروی به منطقه رسیدند. پس از جنگ آنها ازدواج کردند و به ایالات متحده مهاجرت کردند.