فانی یودلویتز Fanny Judelowitz
تاریخ تولد: ۲۷ اکتبر ۱۹۲۲
لیپایا, لتونی
فانی بزرگترین دختر در میان سه دختر خانوادهای یهودی در بندر ساحلی دریای بالتیک، لیپایا، شهری با جمعیت بزرگی از یهودیان در لتونی، بود. وی در آنجا به مدرسهی ابتدایی یهودیان رفت. والدین او صاحب و گرداننده یک فروشگاه کفش و یک کارگاه کوچک کفاشی بودند.
۱۹۳۳-۳۹: به عنوان یک دختر جوان، زندگیم حول فعالیت در بتار Betar، جنبش صهیونیستی جوانان که در سال ۱۹۲۳ در ریگا تشکیل شده بود میگذشت. ما گروهی با تعداد حدوداً ۲۵ پسر و دختر بودیم و در مورد فلسطین و میراث یهودیمان تحقیق میکردیم. در سال ۱۹۳۵ مادرم کوچکترین خواهرم یعنی لیبل را به دنیا آورد. هنگامی که دبیرستان را در سن ۱۶ سالگی تمام کردم، برای ورود به دانشگاه و تحصیل در رشتهی پرستاری، خانه را به مقصد ریگا، ترک گفتم.
۱۹۴۰-۴۴: در سال ۱۹۴۰ ارتش شوروی لتونی را اشغال کرد و من به خانه برگشتم. یک سال بعد، آلمانیها به لتونی رسیدند و لیپایا را در مدت یک هفته اشغال کردند. آنها بلافاصله شروع به جمع کردن مردان یهودی و تیرباران دسته جمعی آنها کردند. پدر من یکی از آن مردها بود. در ۱۵ دسامبر ۱۹۴۱، خانوادهی من اطلاع یافتند که ما تبعید خواهیم شد. ما را جمع کردند و به زندان انداختند. ناگهان اسم خودم را شنیدم. یکی از نگهبانان گفت که دارم آزاد میشوم. من با مخالفت جواب دادم که «من بدون مادرم و خواهرانم جایی نمیروم.» لحظهای بعد او گفت «آنها را بردار و برو بیرون.»
فانی در نهایت تبعید شد، و در طی چند سال بعد در پنج اردوگاه زندانی بود. وی در روز ۴ مه ۱۹۴۵ در کیل آزاد شد.