موشه گالک Moshe Galek

موشه یکی از هشت فرزند خانواده‌ای یهودی در سخوتسین، دهکده‌ای عمدتأ کاتولیک نشین در نزدیکی ورشو بود.وی مردی خودساخته و موسس کارخانه‌ای موفق تولید دکمه‌های مرواریدی بود. وی در دهه‌ی سوم زندگی‌اش با فلا پرژنیانکو، دختر یک حقوقدان معروف در حوالی زاکروتچیم ازدواج کرد و وی را به سخوتسین آورد. آنها چهار دختر را در آنجا بزرگ کردند.

۱۹۳۳-۳۹: در سال ۱۹۳۶ خانواده‌ی گالک که مجذوب زندگی فرهنگی شهر ورشو شده بودند به آنجا نقل مکان کردند. هنگامی که آلمان در ۱ سپتامبر ۱۹۳۹ به لهستان حمله کرد، موشه پیشنهاد کرد که به فلسطین فرار کنند اما فلا به شدت مخالف بود. از آنجا که موشه احساس کرده بود جنگ به شدت به ضرر یهودیان تمام خواهد شد طلا و جواهراتش را بین همسر و دخترانش تقسیم کرد و به آنها گفت «هرکس می‌تواند خودش را نجات دهد، باید اینکار را بکند!» ورشو در ۲۸ سپتامبر ۱۹۳۹ به دست آلمان افتاد.

۱۹۴۰-۴۳: خانواده‌ی گالک در نوامبر ۱۹۴۰ به گتو‌ی ورشو فرستاده شدند. خانواده‌ی آنها در اتاق خانه‌ای که چند خانواده‌ی دیگر نیز در آن زندگی می کردند ساکن شدند. غذا کمیاب بود و آنها روزها را با نشستن در خانه و صحبت کردن می‌گذراندند. خانواده‌ی آنها از تبعید دسته جمعی سال ۱۹۴۲ جان سالم بدر برد اما در آخرین دستگیری یهودیان در آوریل ۱۹۴۳ درست قبل از اینکه گتو را خراب کنند، توقیف شدند.

موشه و فلا در حین دستگیری از فرزندانشان جدا شدند. آنها به همراه دیگر افراد مسن به صف و خیلی سریع اعدام شدند.