رویسک کیسیلنیچکی سادُوسکی Rojske Kisielnicki Sadowsky

رویسک دومین فرزند خانواده‌ای یهودی بود که با سه فرزندشان در ۳۵ مایلی شرق ورشو در شهر کوچک کالوشین زندگی می کردند. بیشتر جمعیت این شهر را یهودیان تشکیل می‌دادند. مادر رویک خانه‌دار و پدرش تاجر بود و اغلب برای تجارت با اسب و واگن به ورشو سفر می‌کرد. رویشک در بیست سالگی با ولول سادوسکی، که تاجر میوه بود ازدواج کرد.

۱۹۳۳-۳۹: هفته پیش با شروع جنگ، سربازان آلمانی در همین جا در کالوشین با سربازان لهستانی به نبرد پرداختند. نصف شهر توسط بمباران با خاک یکسان شده بود و بسیاری از خانواده‌های یهودی مجبور به ترک خانه‌هایشان و پناه بردن به کنیسه، حمام عمومی و کارخانه آبجوسازی و دباغ خانه شدند. اکنون سربازان آلمانی در حال اسکان صدها یهودی از شهرهای دیگر در اینجا هستند. چه اتفاقی برای ما خواهد افتاد، به خصوص حالا که زمستان هم دارد می‌آید؟

۱۹۴۰-۴۲: آلمانی‌ها، گتوی قدیمی که چند ماه پیش برپا شده بود را مهر و موم کرده‌اند و ما دیگر نمی‌توانیم از دهکده‌های اطراف، غذا تهیه کنیم. ریژل کیسیلنیچکی، همسر پسر عموی پدرم، در آشپزخانه‌ی عمومی گتو کار می‌کند. آنها برای بچه‌ها صبحانه و برای افراد پیر و بچه ها شام تهیه می‌کنند اما هیچ وقت غذا کافی نیست و اکنون آشپزخانه تنها به بچه‌ها غذا می‌دهد. بسیاری از مردم ناامید شده‌اند و به دنبال راهی هستند که از شهر بگریزند. تا الان حدود ۵۰ نفر در حین فرار در جاده دستگیر شده‌اند و توسط ژاندارم‌های لهستانی تیرباران شده‌اند.

در اواخر سال ۱۹۴۲، آلمانی‌ها گتوی کالوشین را خالی کردند و ساکنان آنجا را به اردوگاه مرگ فرستادند. رویسک و همسرش ولول در آنجا جان سپردند.