خانواده‌ی یهودی دوریان در ۱۹۴۰، همان سالی که آلمان هلند را اشغال کرد به آمستردام فرار کردند. پدرش پس از تبعید شدن به آشویتس، فوت کرد. پس از دستگیری مادر، دوریان و برادرش نزد غیریهودی‌ها پنهان شدند. آن سه نفر از طریق وستبروک به برگن-بلزن تبعید و در آنجا به هم پیوستند. آنها به هنگام تخلیه‌ی اردوگاه در سال ۱۹۴۵، هنگامی که دوریان ۹ ساله بود، آزاد شدند. مادرش با کمک دوریان از بیماری تیفوس بهبود یافت اما بعد به دلیل سرطان فوت کرد. دوریان و برادرش به ایالات متحده مهاجرت کردند.
صبح‌ها همه باید بسیار زود بلند می‌شدند و تمام افراد بالای چهارده یا دوازده یا همین حدود باید به سر کار می‌رفتند و من حدس می‌زنم که خوش شانس بودیم که هشت ساله بودیم. آه اوایل یک چیزی به نام آپل بود که همه باید سریع لباس می‌پوشیدند و به حیاط بزرگ می‌رفتند و در کنار پادگان در خطوط مستقیم صف می‌کشیدند و سپس ما را شمارش می‌کردند، و این شامل کودکان هم می‌شد و بعضی صبح‌ها، شمارش درست نبود و گشتاپو با پوتین‌های بلند مشکی و شلوارهای چسبان و کلاه‌های آفتاب گیر داری که همیشه سرشان بود در حالیکه فریاد می‌زدند، ما را تا زمانی که شمارش درست در می‌آمد، سرپا نگه می‌داشتند.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
