الیزابت کافمن کونیگ از تلاش خانواده‌اش برای فرار از اتریش پیش از جنگ می‌گوید

و زمانی که به...به...ایستگاه راه آهن رسیدیم، یک افسر اس‌اس آنجا بود و گفت «می‌دانم چه می‌خواهید. می‌خواهید غیرقانونی به فرانسه بروید. آه، شما به آنجا نمی‌رسید.» و مادرم گفت «بگذار امتحان کنیم.» وی گفت «باشه. من به شما اجازه می‌دهم امتحان کنید، اما اگر برگردید به داخائو فرستاده می‌شوید.» و ما بدون روادید به فرانسه رفتیم و معلومه، دستگیر هم شدیم. تعداد پلیس‌ها در فرانسه بیشتر از همیشه بود. ما دستگیر شدیم و به زندان افتادیم و دوباره ما را سوار قطار کردند و روز بعد فکر می کنم به ایستگاه فورباخ رسیدیم...نه ببخشید...ایستگاه زاربروخن و همان مرد اس‌اس آنجا بود و...لبخندی زد یعنی «به شما گفته بودم.» و بعد ما در اتاق‌های جداگانه قرار گرفتیم...نمید‌انم دقیقأ چه اتفاقی برای مادر و برادرم افتاد. می‌دانم که کتک خوردند. می‌دانم که کاملاً لخت شدم و کتک خوردم. و بعد من...ما را رها کردند و ما فکر کردیم که در راه داخائو هستیم. و نمی‌توانم توضیح دهم اما یکجوری آنها به ما فرصت فرار دادند و ما دویدیم و فرار کردیم.