Elizabeth ve ailesi, savaş başladığında Paris’teydi. Almanlar 1940 yılında Fransa’ya ilerlerken annesiyle birlikte güneye kaçtı. Elizabeth, sonunda kasabanın pastörü Andre Trocme ve karısının himayesindeki çocukların bakımına yardımcı olduğu Le Chambon’a ulaştı. Babası, 1941’in sonlarında başkan Franklin D. Roosevelt’ten özel ABD vizesi alan 1.000 aydın arasındaydı. Aile, 1942’de savaş sırasında Atlantik’i geçen son yolcu gemilerinden biriyle Fransa’dan kaçtı.
Bir gün Magda Trocme yanıma gelip Gurs kampından gelen çocuklardan birini almaya niyetleri olduğunu söyledi. O sırada Le Chambon’dalardı. Benim de aynı eve gelip çocuklarla konuşmalarına yardım etmemi istiyorlardı. Çünkü çocuklar fazla Fransızca bilmiyordu. Çocukların çoğu Fransızca bilmiyordu ve çocuklarla iletişim kurmalarına yardımcı olmamı istiyorlardı. Bunu yapar mıydım? “Elbette” dedim. Sonra bir şey oldu. Çok tuhaftı. Bana mülteci bir çocuk gibi davranmıyorlardı. Daha çok Fransız bir genç gibi davranıyorlardı. Öyle mi? Geçmişim hakkında fazla bir şey bildiklerini sanmıyorum. Bir gün büyükbabamdan Küba’ya gideceklerini yazan bir mektup aldım ve çok üzüldüm. Onları bir daha göremeyeceğimi düşündüm ve çok ağladım. İşte o zaman yardım ettikleri çocuklarla benzer bir geçmişim olduğunu anladılar ve sanırım köy ahalisiyle çocuklar arasında bir köprü olmama çok sevindiler.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
