جک لندن
در سال ۱۹۳۳، در بیش از ۳۰ دانشگاه آلمان، دانشجویان نازی، کتابخانه‌ها را برای یافتن کتاب‌هایی که از نظر آنها «غیر آلمانی» بودند، غارت کردند. از جمله نوشته‌های ادبی و سیاسی که آنها به آتش کشیدند، آثار جک لندن بود.
گزیده
من در میان انقلابیون، ایمانی صمیمانه به آرمان‌گرایی پرشور و انسانی، لذتِ از خودگذشتگی، انکارِ نفس و شهادت یافتم... من با انسان‌هایی بزرگ ارتباط داشتم که جسم و روح خود را بر دلار و سِنت ارجحیت داده بودند، کسانی که از نظر آنان، ناله‌ی ضعیف کودکی گرسنه در محله‌ای فقیرنشین بیش از تمام زرق و برق توسعه تجاری و امپراطوری جهان ارزش داشت. پیرامون مرا اصالت هدف و شجاعت در سعی و تلاش فرا گرفته بود.
- پاشنه آهنین، سال ۱۹۰۸
آثار سوزانده شده
پاشنه آهنین
ستاره‌گرد
مارتین ایدن
جک لندن که بود؟
جک لندن (۱۹۱۶-۱۸۷۶)، نویسنده آمریکایی پس از پایان دوره‌ی دبیرستان به حزب سوسیالیست پیوست. او در سال ۱۸۹۶ به مدت یک ترم در دانشگاه کالیفرنیا در برکلی تحصیل کرد، و در سال ۱۸۹۷ به جویندگان طلای کلوندایک ملحق شد. لندن داستان‌های ماجراجویانه و پرطرفدار، مانند آوای وحش (سال ۱۹۰۳) را نوشت؛ در حقیقت او یکی از پرخواننده‌ترین نویسندگان خارجی در آلمانِ پیش از هیتلر بود. لندن به دلیل حمایت آشکار از سوسیالیسم، ایراد سخنرانی در سرتاسر ایالات متحده و نگارش چندین رمان سیاسی، از سال ۱۹۰۷ توجه همگان را به خود جلب کرد. رمان پاشنه آهنین (۱۹۰۸) او، ظهور فاشیسم در آمریکایی را به تصویر می‌کشد که سرانجام به دست یک قهرمان سوسیالیست آزاد می‌شود. نازی‌ها این رمان و دیگر آثار او را که گرایش‌های سوسیالیستی داشتند در سال ۱۹۳۳ سوزاندند، اما داستان‌های ماجراجویانه او را ممنوع نکردند. او در سال‌های پایانی زندگی خود و پس از گسستن از حزب سوسیالیست، بیش از پیش از دوستان و همفکران سیاسی خود فاصله گرفت. در ۲۲ نوامبر ۱۹۱۶، جک لندن که الکلی و معتاد به مسکن شده بود، در اثر استفاده بیش از حد از دارو جان خود را از دست داد.