رزا لوکزامبورگ
در سال ۱۹۳۳، در بیش از ۳۰ دانشگاه آلمان، دانشجویان نازی، کتابخانه‌ها را برای یافتن کتاب‌هایی که از نظر آنها «غیر آلمانی» بودند، غارت کردند. از جمله نوشته‌های ادبی و سیاسی که آنها به آتش کشیدند، آثار رزا لوکزامبورگ بود.
گزیده
بدون انتخابات عمومی، بدون آزادی بی قید و شرط مطبوعات و برقراری اجتماعات، بدون تلاقی آزاد عقاید؛ زندگی در تک تک نهادهای عمومی از میان می‌رود و فقط به ظاهری از زندگی بدل می‌شود که در آن، تنها عنصر فعال، دیوانسالاری است.
- یادداشت‌های زندان، سال ۱۹۱۸؛ انقلاب روسیه، سال ۱۹۲۲
آثار سوزانده شده
تمام آثار وی سوزانده شد
رزا لوکزامبورگ که بود؟
رزا لوکزامبورگ (۱۹۱۹-۱۸۷۹) به دلیل تفکر سیاسی و همچنین رنگ موهایش "رزای سرخ" لقب گرفته بود. در ادبیات آلمانِ بین دو جنگ جهانی، او را به عنوان شهید آرمان‌های مارکسیستی می‌ستودند. در دوران پس از جنگ جهانی اول در آلمان، ناسیونالیست‌ها و سیاستمداران متعلق به طبقه متوسط، شیوه‌ی رهبری، مهارت‌های سازماندهی، جذبه و همچنین حمایت سرسختانه‌اش از عقاید رادیکال چپ در زادگاهش، ایالت‌های لهستانی امپراطوری روسیه و بعدها در آلمان، را تحقیر می‌کردند. او که از سال ۱۸۹۹ رهبر جناح تندرو حزب سوسیال دموکرات آلمان بود، در دوران جنگ جهانی اول به خاطر شورش و جنجال‌های سوسیالیستی زندانی شد.
پس از شکست آلمان، لوکزامبورگ طی انقلاب جمهوری‌خواهانه نوامبر ۱۹۱۸ آزاد شد. او همراه با یکی از دوستانش به نام کارل لیپکنشت، رهبری سوسیالیست‌های مستقل تندرو را به عهده گرفتند. این گروه پس از مرگ لوکزامبورگ، حزب کمونیسم آلمان را تشکیل دادند. او و لیپنکشت طی یک شورش کوتاه و ناموفق کمونیستی در برلین در ژانویه ۱۹۱۹، به دست شبه نظامیانِ چپاولگرِ راست گرا دستگیر و کشته شدند. جسد لوکزامبورگ به یک آبراهه انداخته شد. با به قدرت رسیدن نازی‌ها پس از ۱۴ سال، جزوه‌های سیاسی لوکزامبورگ و کتاب او، «انباشت سرمایه» در لیست سیاه قرار داده و سوزانده شدند.