آبراهام مالنیک Abraham Malnik

آبراهام در خانواده‌ای یهودی در کوونو، شهری زیبا واقع در محل تلاقی دو رودخانه، به دنیا آمد. این شهر به دلیل کلوب های شبانه زنده، مغازه های شیک و محل اپرایش به «پاریس کوچک» معروف بود. کوونو دارای جمعیتی در حدود ۳۸۰۰۰ یهودی بود و به داشتن سیستم گسترده آموزش زبان عبری شهرت داشت. پدر آبراهام آرایشگر و مادرش متخصص آرایش و زیبایی بود.

۱۹۳۳-۳۹: در زمان کودکی، معمولاً یکشنبه ها برای شام به خانه پدربزرگ و مادربزرگم می رفتیم. در زمستان از اسب و سورتمه استفاده می کردیم. والدینم من را در پتوهای پشمی می پوشاندند و سپس سوار می شدیم. زنگوله های اسب ها به صدا درمی آمدند و سورتمه‌ی ما روی جاده‌ی سفید پوشیده از برف به راه خود ادامه می‌داد. هنگامی که می‌رسیدیم، پدربزرگم پیشانی من را به آرامی می‌بوسید، ریش او صورتم را قلقلک می‌داد و مادربزرگ هم محکم بغلم می‌کرد.

۱۹۴۰-۴۴: هنگامی که آلمانی ها کوونو را اشغال و یهودیان آن شهر را مجبور به رفتن به داخل حصار گتوها کردند، ۱۴ ساله بودم. روزی آلمانی ها تمام بچه‌ها را جمع و برای بردنشان به صف کردند. من به همراه دو مادر و بچه‌هایشان، خودم را به زحمت در محل مخصوص نگهداری سیب زمینی مخفی کردم. از میان یک شکاف، نگهبان آلمانی را می‌دیدم که به دنبال فراری ها می‌گشت. یکی از بچه‌ها شروع به گریه کرد و من فقط «خدایا خدایا!» می‌کردم. ناگهان ناله و شیون تمام شد. سپس به آنها علامت دادم که همه چیز امن است و می‌توانند از سوراخ خارج شوند. یکی از بچه ها مرده بود. مادرش او را به صورت تصادفی خفه کرده بود.

در سال ۱۹۴۴ آبراهام از کووونو تبعید شد. او از پنج اردوگاه جان سالم به در برد و سرانجام در سال ۱۹۴۵ از ترزین اشتات Theresienstadt آزاد شد. آبراهام دو سال بعد به آمریکا مهاجرت کرد.