سلیا پترنکر Celia Petranker

سلیا در میان سه دختر خانواده‌ای یهودی، جوان‌ترین آنها بود. آنها در شهر استانیسلاو [استانیسلاووف] لهستان، زندگی می‌کردند. پدر او از طرفداران تندرو صهیون بود، و آرزویش این بود که خانواده‌اش را برای کمک به ساختن سرزمین یهود، به آن جا ببرد. سلیا و خواهرانش برای آمادگی جهت مهاجرت به کشور فلسطین، دوران ابتدایی و دبیرستان را در مدارس عبری غیرانتفاعی گذراندند.

۱۹۳۳-۳۹: پکا، بزرگترین خواهر سلیا یک هفته بعد از اینکه آلمان در ۱ سپتامبر ۱۹۳۹ لهستان را اشغال کرد، به فلسطین رفت. خروج پکا از شهر به موقع بود، در اواسط سپتامبر، نیروهای جماهیر شوروی استانیسلاو را اشغال کردند. سلیا به املی خواهر دیگرش که به کالج می رفت، نزدیکتر شد. املی به سلیا در تکالیفش کمک می‌کرد و سعی می‌کرد به خواهرش کمک کند تا وقایع را درک کند. سلیا امیدوار بود که هر چه زودتر همگی به همراه خانواده به فلسطین بروند.

۱۹۴۰-۴۱: آلمان در ۲۶ ژوئیه سال ۱۹۴۱ شهر استانیسلاو را اشغال کرد. یهودیان بالای ۱۲ سال را مجبور کردند که یک بازوبند سفید که روی آن یک نشان ستاره‌ی آبی یهود بود، را بپوشند. به یهودی‌ها دستور داده بودند که برای کار هفتگی به انجمن یهودیان مراجعه کنند. یک سطل و برس به سلیا و خواهرش داده بودند و آن ها را مسئول تمیزکاری مرکز فرماندهی گشتاپو کرده بودند. سلیا از پنجره یهودیانی را که در حیاط جمع شده بودند و برای کمک گریه می کردند را می‌دید. سرانجام در یک روز صبر سلیا به سر آمد و نان و پنیر خود را برای آنها پرتاب کرد.

یکی از سربازان آلمانی سلیا را هنگامی که داشت غذا را برای زندانی‌ها پرتاب می کرد، دید. او بازداشت شد، شکنجه شد و کمی بعد وی را اعدام کردند. سلیا ۱۷ سال داشت.