کازیمیرا باناخ یوستینوا Kazimiera Banach Justynowa
تاریخ تولد: ۱۲ ژوئیهٔ ۱۸۹۳
میرژن, لهستان
کازیمیرا در یک خانواده‌ی کاتولیک رومی در شهر میرژن متولد شد. او پس از فارغ التحصیلی از کالج تربیت معلم در استانیاتکی، با وینسنتی یوستینا، یک معلم دبیرستان ازدواج کرد. آنها در شهر کوچک صنعتی پیوترکوف اقامت گزیدند و سه فرزند با نام‌های جرزی (پسر)، دانوتا و ماریا را بزرگ کردند. کازیمیرا به عنوان معلم مدرسه کار می‌کرد.
۱۹۳۳-۳۹: خانواده‌ی یاستینا با روی‌هم ریختن درآمدشان توانستند یک زمین بخرند و در آن خانه بسازند. آلمانی‌ها در ۱ سپتامبر ۱۹۳۹ به لهستان حمله کردند و چهار روز، بعد نیروهای آلمان وارد پیوترکوف شدند. یک ماه پس از اشغال، آلمانی‌ها شهر را به یک بخش برای لهستانی‌های غیر یهودی و یک گتو برای یهودی‌ها تقسیم کردند. چند هفته پس از اشغال، کازیمیرا به جنبش مقاومت پیوست.
۱۹۴۰-۴۴: خانه‌ی کازیمیرا به نقطه‌ی تماس و سرپناهی برای جنگجویان مقاومت در ارتش خانگی لهستان [آرمیا کرایوا] تبدیل شد. هنگامی که آلمانی‌ها، گتوی یهودیان را در ۱۹۴۲ تخلیه کردند، کازیمیرا، اسکوارکس، یکی از معلمان همکارش که یهودی بود و دو دخترش که دوستان ماریا و دانوتا بودند را مخفی کرد. کازیمیرا از روابطش در مقاومت برای تهیه مدارک جعلی برای اسکوارکس استفاده کرد. در ۱۹۴۴ کازیمیرا توسط گشتاپو دستگیر، شکنجه و به آلمان تبعید شد، ابتدا به راونسبروک فرستاده شده و سپس به اردوگاه برگن بلزن منتقل شد.
در آوریل ۱۹۴۵ کازیمیرا در برگن بلزن آزاد شد. پس از جنگ او برای بهبود بیماری تیفوس، به سوئد رفت و سپس به پیوترکوف تریبونالسکی برگشت.