لئون کوسمیرک Leon Kusmirek

لئون بزرگترین پسر از میان دو فرزند خانواده‌ای یهودی در ازگیژ، شهری مرکزی در قلب منطقه‌ی تولیدات پارچه‌ی لهستان بود. این خانواده در شماره‌ی ۱۵ خیابان کنستانتینوفسکا زندگی می‌کردند. پدر لئون در کارخانه‌ی دوخت پارچه کار می‌کرد. لیون در ۷ سالگی، صبح‌ها به مدرسه‌ی دولتی و عصرها به مدرسه‌ی مذهبی می‌رفت.

۱۹۳۳-۳۹: در روز جمعه ۱ سپتامبر ۱۹۳۹، مادرم در حال برگشت از بازار بود که هواپیماهای آلمانی را دید. روز یکشنبه آنها دوباره روی شهر پرواز کردند و اینبار پایین‌تر تا ترس و وحشت ایجاد کنند. پدرم ما را ترک کرد و به ارتش لهستان پیوست و ما به شهری در همان نزدیکی فرار کردیم اما کمی بعد برگشتیم. یک ساعت بود که به خانه برگشته بودیم که صدای تیراندازی شنیدیم، آلمانی‌ها وارد ازگیژ شده بودند. زمانی که لهستان شکست خورد پدرم برگشت. آلمانی‌ها یهودیان ازگیژ را تبعید کردند و ما به لودز رفتیم.

۱۹۴۰-۴۴: من ۱۴ ساله بودم که آلمان یک گتو برای یهودیان در لودز برپا کرد و خانواده‌ی من به خیابان ملینارسکا در گتو نقل مکان کردند. پدرم از طریق روابطش در بیمارستان گتو، برای من کاری به عنوان مأمور حمل و نقل پیدا کرد. داشتن کار حیاتی بود زیرا جیره‌ی غذایی هفتگی فقط یک قطعه نان و چند گرم سیب زمینی بود. تنها راه به دست آوردن غذای بیشتر، کار کردن بود. در آنجا روزی دو بار به من سوپ داده می‌شد. در ۱۹۴۱ که آلمان به شوروی حمله کرد شرایط بدتر شد. مردم هر روزه تبعید می‌شدند.

لیون در ۱۸ سالگی، از گتوی لودز به اردوگاه کار اجباری کیلس و سپس به چندین اردوگاه دیگر تبعید شد. وی در سال ۱۹۴۵، هنگام جابجایی به آلمان فرار کرد و از جنگ جان سالم به در برد.