میکسا دِئوتس Miksa Deutsch

میکسا جوانترین فرزند از چهار فرزند یک خانواده‌ی یهودی مذهبی بود. خانواده‌ی دِئوتس در شهر بیستریتسا در ترانسیلوانیا، منطقه‌ای از رومانی که تا قبل از ۱۹۱۸ به مجارستان تعلق داشت، در شهر ویسِئو دو سوس زندگی می‌کردند. در ۱۹۲۲ میکسا به بوداپست مجارستان که برادر بزرگترش پال، در آنجا صاحب تجارت فروش کبریت بود، نقل مکان کرد. در ۱۹۲۸ میکسا با کورنلیا ماهرر ازدواج کرد.

۱۹۳۳-۳۹: میکسا و کورنلیا سه فرزند داشتند که با آموزه‌های مذهبی آنها را بزرگ کردند. میکسا و بردارش تنها توزیع کنندگان کبریت های ساخت سوئد در مجارستان بودند و شغلشان رونق داشت. در مه ۱۹۳۹، دولت مجارستان قانونی را وضع کرد که تعداد کارمندان یهودی‌ در مشاغل مجارستانی کار کم کند و برادران دِئوتس مجبور شدند برخی از کارمندان یهودیشان را اخراج کنند.

۱۹۴۰-۴۴: در ۱۹۴۰ میکسا به خدمت نظام وظیفه فراخوانده شد. دو سال بعد او را مجبور کردند که تجارت خانوادگی خود را به یکی از برادران نخست وزیر واگذار کند. در اکتبر ۱۹۴۴ میکسا که ترس از تبعید در او شروع شده بود برای مدت کوتاهی واحد کارش را ترک کرد تا همسرش را ببیند. همسرش یک امان نامه‌ی عبور سوئدی را که از دوستش گرفته بود به او داد. هنگامی که در ۳۱ اکتبر میکسا به کارخانه برگشت، یک افسر مجارستانی مجوز او را پاره کرد و به او دستور داد همراه دیگران به تبعید برود.

در ۱۰ نوامبر ۱۹۴۴ میکسا به همسرش نامه نوشت که قرار است او را به راهپیمایی اجباری از مجارستان به اتریش ببرند. او در ۴۷ سالگی، در بازداشتگاه مت‌هاوزن در اتریش درگذشت.