ناتان اوفن Natan Offen

ناتان یکی از چهار فرزند خانواده‌ای یهودی مذهبی بود. آنها در آپارتمانی در کراکوف در منطقه پودگرز زندگی می کردند که منطقه‌ای عموماً یهودی‌نشین در کرانه‌ی جنوبی رود ویستولا بود. پدر ناتان تا ۱۹۳۶ کفاشی می‌کرد و سپس به تجارت لوازم بیلیارد پرداخت. مادرش خیاط لباس زنانه بود. ناتان و خواهران و برادرانش به مدرسه‌ی دولتی لهستان می‌رفتند.

۱۹۳۳-۳۹: هنگامی که ۱۳ ساله بودم، یک رادیوی کریستالی ساختم. شب دیروقت من و پدرم به ایستگاه‌های تمام اروپا گوش می‌کردیم. در اوت ۱۹۳۹، هنگامی که به نظر می‌رسید حمله‌ی آلمانی‌ها قطعی است، ارتش لهستان، انبارهای آرد، تنباکو و شکلات را بر روی مردم شهر باز کرد، آنها نمی‌خواستند آلمانی‌ها به کالاها دست پیدا کنند. ما یک کیسه آرد، چند کارتون سیگار و شکلات برداشتیم. در ۶ سپتامبر ۱۹۳۹، ارتش آلمان کراکوف را اشغال کرد.

۱۹۴۰-۴۵: سربازان آلمانی مجروح، برای رفتن از شوروی به آلمان به کراکوف رسیدند. من آنها را از قطارشان به ماشین‌های شپس‌زدایی که در حیاط راه آهن گذاشته شده بود حمل می‌کردم. یکی از سربازان اس‌اس که پاهایش به شدت یخ زده بود به لهستانی با من صحبت کرد. مرا «دوست» خطاب کرد. او مرا با تمام وجود عصبانی کرد. چطور جرأت می‌کرد فکر کند که ما دوست هستیم. من او را روی پشتم سوار کردم و گذاشتم تا پاهایش روی زمین کشیده شود. هنگام حمل او در طول حیاط، پاهایش به ریل‌ها برخورد کرد و او از درد فریاد کشید. بعد، من گریه کردم. انسانیتم را از دست داده بودم. من هم هیولایی مانند او شده بودم.

ناتان به اردوگاه کار اجباری پلاشوف(Plaszow) و سپس به گوتسن، اردوگاه فرعی مت‌هاوزن تبعید شد و در مه ۱۹۴۵ توسط آمریکاییها آزاد شد. وی در ۱۹۵۱ به ایالات متحده مهاجرت کرد.