زتشن اوپنهایمر Settchen Oppenheimer

زتشن یکی از سه فرزند خانواده‌ای مذهبی یهودی بود که در شهری کوچک در ایالت هسن آلمان زندگی می‌کردند. پدرش روحانی و صاحب فروشگاه گوشت حلال بود. زتشن در دهه‌ی ۱۸۸۰ از مدرسه فارغ التحصیل شد. او به علت بیماری گوارشی اکثراً در خانه بود. او هرگز ازدواج نکرد و با خواهر کوچکترش و شوهر او زندگی می‌کرد.

۱۹۳۳-۳۹: رایشنباخ شهری آرام بود. ساکنان پروتستان شهر ضد یهود نبودند. پس از به قدرت رسیدن هیتلر در ۱۹۳۳، نازی‌ها در تعطیلات آخر هفته، در شهر راهپیمایی می‌کردند. زتشن تا نوابر ۱۹۳۸ که نازی‌ها کنیسه‌ی محله آنها را تخریب کردند و کنیسه اصلی را در نزدیکی بنسهایم [کریستال‌ناخت: شب شیشه های شکسته] سوزاندند، خودش را با سیاست مشغول نمی‌کرد. زمانی که جنگ در ۱۹۳۹ گسترش یافت، بسیاری از یهودی‌های رایشنباخ مهاجرت کردند.

۱۹۴۰-۴۴: یهودیان باقیمانده در رایشنباخ یکی یکی دستگیر می‌شدند. خواهرزاده‌ی زتشن، ماکس، اولین عضو خانواده بود که به بازداشتگاه فرستاده شد. نفر بعد برنارد، داماد آنها بود که ناپدید شد. خواهر کوچکترش، که او نزد با آنها زندگی می کرد به آرژانتین مهاجرت کرد. زتشن که تنها مانده بود به خانه‌ی سالمندان در دارم‌اشتات، شهری در همان نزدیکی فرستاده شد. او بعداً به یک محل دیگر در لایپزیگ در شرق آلمان فرستاده شد.

پس از ۱۹۴۱، زتشن بدون هیچ سرنخی ناپدید شد. ممکن است او به علت پیری، مریضی یا سابقه یهودی در یکی از سه مرکز «اتانازی» در نزدیکی لایپزیگ کشته شده باشد.