نس گالپرین گودین از شکل‌گیری گتو شولی می‌گوید

برای ورود به گتو، فقط باید مدرک نشان می‌دادیم. اگر مدرک داشتی، اجازه‌ی عبور از دروازه داده می‌شد. حدود پنج هزار نفر در گتو بودند. ما حدود ده هزار یهودی در دو گتو داشتیم. افرادی که این مدرک زرد را نمی‌گرفتند که فکر می‌کنم حدود ۳۵۰۰ نفر از یتیم خانه‌ها، خانه‌ی سالمندان، بیماران، سالمندان، کودکان بسیاری از خانواده‌ها و تعداد بسیاری از مردم دیگر که در آخر به خانه‌هایشان آمده بودند و در گتو جایی برایشان نبود، در کنیسه‌های شهر، در شولن یا به قول ما شول جا داده شدند. گرسنه، بدون آب. انها برای غذا التماس می‌کردند، برای نجات یافتن التماس می‌کردند. مردم تلاش می‌کردند، انجمن یهودی ما که افراد بسیار خوبی بودند به سختی تلاش کردند تا آنها را نجات دهند.می‌گفتند «خوب، آنها را به شهر کوچک ژاگاره ببرید.» آنها به این فکر می‌کردند که در آنجا حداقل زنده می‌مانند زیرا حداقل هزار نفر مرد باتجربه داشتیم. این افراد کشته شدند، مانند هزار نفر دیگری که در جنگل کشته شدند. همه‌ی ۳۵۰۰ نفر. بنابراین تا زمانی که گتو شکل گرفت، نمی‌دانم اوت بود یا سپتامبر، یادم نمی‌آید. اما به خاطر دارم که [در] زمان عید بود. ما، خانواده‌ام آنزمان در گتو بودیم. نیمی از جمعیت ما کشته شده بود.