سیمون ویل لیپمن از کمک‌هایش به عنوان کارمند او اس ای به کودکان در ریوِسالت می‌گوید

اما هدف اصلی من از رفتن به ریوسالت کمک به کودکان بود. کار اداری، که بعداً در موردش توضیح می‌دهم، زیاد انجام ندادم. اوه، جیره بندی غذا را هم انجام می‌دادم...توزیع جیره ها، اما از کودکان هم مراقبت می‌کردم. اولین بعدازظهر شنبه، بعدازظهر شبات را به یاد می‌آورم. ما جمع شدیم...من دویست و هشتاد کودک برای یک مراسم شبات داشتم. در واقع می‌خواستیم برنامه‌ای را در یک جای بزرگ برگزار کنیم. اما در بین داوطلب‌ها افراد مهربانی بودند. افرادی بودند که...اخلاق آنها به گونه‌ای بود که می‌خواستند به دیگران کمک کنند. بنابراین معلم داشتیم، خاخام داشتیم، کسانی بودند که برای کمک آمده بودند. و ما تلاش می‌کردیم با دست خالی، هرکاری می‌توانیم انجام دهیم. آواز می‌خواندیم، می‌رقصیدیم، هرکاری که می توانستیم می‌کردیم.