Wilma Schlesinger Mahrer
Data urodzenia: 19 grudnia 1876
Zwoleń, Czechosłowacja
Wilma była starszą z dwóch córek pary niemieckojęzycznych Żydów. Jej mąż, Gyula Mahrer, był węgierskim Żydem, który walczył w armii węgierskiej podczas I wojny światowej. Para mieszkała w stolicy Węgier, Budapeszcie, gdzie wychowała dwie córki. Mieszkali blisko starszej z nich, Kornelii, która w 1928 r. wyszła za mąż.
1933-39: Pierwsza wnuczka Wilmy, Maria, urodziła się w dzień jej 55-tych urodzin. W 1936 r. Wilma miała już pięcioro wnuków; troje z nich mieszkało w Budapeszcie z jej córką Kornelią i zięciem Miksą. W maju 1939 r. węgierski rząd wprowadził rozporządzenie, według którego Żydzi zostali uznani za obcych i które ograniczało ich prawa.
1940-44: W 1940 r. zięć Wilmy, Miksa, został powołany do robót przymusowych na rzecz armii węgierskiej. Dwa lata później musiał oddać swoją firmę chrześcijaninowi. W marcu 1944 r. Niemcy zajęły Węgry. Latem tego roku Żydów przeniesiono do domów oznaczonych gwiazdą Dawida. Wielu z nich wyłapano i zabito. Kiedy w tym samym roku mąż Wilmy zmarł z powodu choroby, rodzina mu zazdrościła. Po tym, jak Kornelię i Miksę deportowano do Niemiec, Wilma znalazła chrześcijańskie rodziny zastępcze dla trojga osieroconych wnucząt.
18 stycznia 1945 r. Wilmę i jej wnuki wyzwolili radzieccy żołnierze. Po wojnie Wilma została w Budapeszcie.