Nuremberg’deki Uluslararası Askerî Ceza Mahkemesi’nin (IMT) kararından sonra Müteakip Nuremberg Davaları olarak bilinen davalara, başsavcı olarak Amerikalı General Telford Taylor atandı. IMT savaş suçlarının, mütecaviz savaşı ve insanlığa karşı işlenen suçları cezalandırmış olduğu için sonraki yargılamalar, bu suçlarla itham edilen ikinci kademe Nazilerin suçluluğunu tespit etme amacını taşıyordu. ABD, 12 müteakip Nuremberg yargılamasında toplam 183 sanığı suçladı. Bu yargılamalar 12 ölüm cezası, 8 ömür boyu ve 77 yıl hapis cezasıyla sonuçlandı. Diğer sanıklar beraat etti. Savaş sonrası hoşgörünün sonucu olarak cezaların çoğu, yetkililerin gözden geçirmesiyle daha kısa hapis sürelerine çevrildi ya da hükümlüler hapiste yattıkları süre göz önünde bulundurularak tahliye edildi.

Takip eden 12 dava şunlardı: Dava 1, Tıp Davası; Dava 2, Milch Davası; Dava 3, Adalet Davası; Dava 4, Pohl Davası; Dava 5, Flick Davası; Dava 6, I.G. Farben Davası; Dava 7, Rehine Davası; Dava 8, RuSHA davası; Dava 9, Einsatzgruppen Davası; Dava 10, Krupp Davası; Dava 11, Bakanlıklar Davası; Dava 12, Üst Komuta Davası.