Άννα Φρανκ
Το Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ είναι η πρώτη, και κάποιες φορές η μόνη, έκθεση πολλών ανθρώπων στην ιστορία του Ολοκαυτώματος. Σχολαστικά γραμμένο στο διάστημα των δύο ετών που κρυβόταν, το ημερολόγιο της Άννας παραμένει ένα από τα πιο ευρέως διαδεδομένα έργα μη μυθοπλαστικής λογοτεχνίας στον κόσμο. Η Άννα έχει γίνει σύμβολο για τη χαμένη υπόσχεση σε περισσότερα από ένα εκατομμύριο παιδιών εβραϊκής καταγωγής που πέθαναν στο Ολοκαύτωμα.
Σημαντικά γεγονότα
-
1
Υπάρχουν διάφορες εκδόσεις του ημερολογίου της. Η ίδια η Άννα επεξεργάστηκε μια έκδοση του ημερολογίου, ελπίζοντας να δημοσιευθεί ως βιβλίο μετά τον πόλεμο.
-
2
Το Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ δημοσιεύθηκε μετά θάνατον το 1947 και τελικά μεταφράστηκε σε σχεδόν 70 γλώσσες.
-
3
Έγινε δημοφιλές μετά τη σκηνική του προσαρμογή το 1955.
ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Η Άννα Φρανκ ήταν ένα από το ένα εκατομμύριο εβραιόπουλα που χάθηκαν στο Ολοκαύτωμα. Η Ανελίζ Μαρί Φρανκ γεννήθηκε στις 12 Ιουνίου 1929 στην Φρανκφούρτη και ήταν κόρη του Όττο και της Ήντιθ Φρανκ.
Τα πρώτα 5 χρόνια της ζωής της, η Άννα ζούσε με τους γονείς της και την Μαργκό, τη μεγαλύτερη αδερφή της, σε ένα διαμέρισμα στα περίχωρα της Φρανκφούρτης. Όταν οι Ναζί ανήλθαν στην εξουσία το 1933, ο Όττο Φρανκ κατέφυγε στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας όπου είχε επιχειρηματικούς δεσμούς. Τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας Φρανκ ακολούθησαν τον Όττο, με την Άννα να φτάνει τελευταία το Φεβρουάριο του 1934, καθώς είχε μείνει με τους παππούδες της στο Άαχεν.
Οι Γερμανοί κατέλαβαν το Άμστερνταμ το Μάιο του 1940. Τον Ιούλιο του 1942, οι γερμανικές αρχές και οι Ολλανδοί συνεργάτες τους άρχισαν να συγκεντρώνουν Εβραίους από όλη την Ολλανδία στο Βέστερμποκ, ένα προσωρινό στρατόπεδο κοντά στην ολλανδική κωμόπολη Άσσεν, όχι μακριά από τα γερμανικά σύνορα. Από το Βέστερμποκ, οι Γερμανοί αξιωματούχοι εκτόπιζαν τους Εβραίους στα κέντρα εξόντωσης Άουσβιτς-Μπίρκεναου και Σόμπιμπαρ στην κατεχόμενη Πολωνία.
Η ΖΩΗ ΣΤΟ ΚΡΗΣΦΥΓΕΤΟ
Κατά το πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιουλίου, η Άννα και η οικογένειά της βρήκαν καταφύγιο σε ένα διαμέρισμα, στο οποίο τελικά κρύφτηκαν και τέσσερις Ολλανδοί Εβραίοι —οι Hermann, Auguste και Peter van Pels και ο Fritz Pfeffer. Επί δύο χρόνια ζούσαν κρυφά όλοι μαζί σε μια σοφίτα πίσω από τα γραφεία της οικογενειακής επιχείρησης στην οδό Prinsengracht 263, που η Άννα αποκαλούσε στο ημερολόγιό της «Μυστική Πτέρυγα». Οι φίλοι και συνάδελφοι του Όττο Φρανκ, Johannes Kleiman, Victor Kugler, Jan Gies και Miep Gies, είχαν στο παρελθόν βοηθήσει στην προετοιμασία της κρυψώνας και έφερναν τρόφιμα και ρούχα στην οικογένεια Φρανκ με κίνδυνο της ζωής τους. Στις 4 Αυγούστου 1944, η Γκεστάπο (η γερμανική μυστική αστυνομία) ανακάλυψε την κρυψώνα μετά από καταγγελία ενός ανώνυμου Ολλανδού πληροφοριοδότη.
ΣΥΛΛΗΨΗ ΚΑΙ ΕΚΤΟΠΙΣΜΟΣ
Εκείνη την ημέρα, ο αξιωματικός της Γκεστάπο, λοχίας των SS Karl Silberbauer και δύο Ολλανδοί συνεργάτες της αστυνομίας συνέλαβαν την οικογένεια Φρανκ. Η Γκεστάπο τους έστειλε στο Βέστερμποκ στις 8 Αυγούστου. Έναν μήνα αργότερα, το Σεπτέμβριο του 1944, τα SS και οι αστυνομικές αρχές επιβίβασαν την οικογένεια Φρανκ και τα τέσσερα άτομα που κρύβονταν μαζί τους σε ένα τρένο από το Βέστερμποκ με προορισμό το Άουσβιτς, ένα σύμπλεγμα στρατοπέδων συγκέντρωσης στην κατεχόμενη Πολωνία. Η Άννα και η αδελφή της Μαργκό επελέγησαν ως εργάτριες λόγω του νεαρού της ηλικίας τους και, στα τέλη Οκτωβρίου του 1944, μεταφέρθηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλσεν κοντά στην πόλη Celle στη βόρεια Γερμανία.
Και οι δύο αδελφές πέθαναν από τύφο το Μάρτιο του 1945, μόλις λίγες εβδομάδες πριν την απελευθέρωση του στρατοπέδου Μπέργκεν-Μπέλσεν από βρετανικά στρατεύματα, στις 15 Απριλίου 1945. Οι αξιωματικοί των SS είχαν επιλέξει και τους γονείς της Άννας για καταναγκαστική εργασία. Η μητέρα της Άννας, Ήντιθ, πέθανε στο Άουσβιτς στις αρχές Ιανουαρίου του 1945. Μόνο ο Όττο Φρανκ, ο πατέρας της Άννας, επέζησε του πολέμου. Οι σοβιετικές δυνάμεις απελευθέρωσαν τον Όττο στο Άουσβιτς, στις 27 Ιανουαρίου 1945.
ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΣΤΟ ΤΑΤΟΥΑΖ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ΦΡΑΝΚ;
Στις 3 Σεπτεμβρίου 1944, η Άννα, μαζί με τη μητέρα της Ήντιθ, την αδερφή της Μαργκό και τον πατέρα της Όττο, επιβιβάστηκε στο τελευταίο τρένο από το Βέστερμποκ με προορισμό το Άουσβιτς-Μπίρκεναου. Το τρένο έφτασε στο Άουσβιτς στις 5 Σεπτεμβρίου 1944. Σε αυτό επέβαιναν 1.019 Εβραίοι. Οι άνδρες χωρίστηκαν από τις γυναίκες. Οι γυναίκες που επελέγησαν από αυτήν τη μεταφορά, μεταξύ των οποίων η Άννα, η Ήντιθ και η Μαργκό, σημαδεύτηκαν με τατουάζ με τους αριθμούς μεταξύ A-25060 έως A-25271. Δεν έχουν διασωθεί αρχεία που να υποδεικνύουν τους ακριβείς αριθμούς τους. Περίπου οκτώ εβδομάδες αργότερα, στα τέλη Οκτωβρίου 1944, η Άννα και η Μαργκό μεταφέρθηκαν από το Άουσβιτς-Μπίρκεναου στο Μπέργκεν-Μπέλσεν, όπου και απεβίωσαν και οι δύο κάποια στιγμή το Μάρτιο του 1945. Μολονότι το πιστοποιητικό θανάτου της Άννας τεκμηριώνει τη μετακίνησή της μεταξύ των στρατοπέδων, ούτε αυτό περιλαμβάνει τον αριθμό αναγνώρισης στο τατουάζ της.
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
Ενώ κρυβόταν, η Άννα Φρανκ διατηρούσε ημερολόγιο όπου κατέγραψε τους φόβους, τις ελπίδες και τις εμπειρίες της. Το ημερολόγιο αυτό βρέθηκε στο μυστικό διαμέρισμα μετά τη σύλληψη της οικογένειας και η Miep Gies, ένα από τα άτομα που είχε βοηθήσει την οικογένεια Φρανκ να κρυφτεί, το φύλαξε για την Άννα. Δημοσιεύτηκε μετά τον πόλεμο σε πολλές γλώσσες και διδάσκεται σε πολλά γυμνάσια και λύκεια στην Ευρώπη και στην Αμερική. Η Άννα Φρανκ έχει γίνει σύμβολο του χαμένου μέλλοντος των παιδιών που απεβίωσαν στο Ολοκαύτωμα.